چکیده صادرات مجدد عبارت است صدور کالاهایی که قبلاً وارد شده است بدون فرآوری یا تغییر اضافی . چنانچه صادرات مجدد از طریق بنادر، مناطق آزاد یا انبارهای تحت حفاظت گمرک انجام گیرد، مشمول پرداخت حقوق گمرکی نخواهد بود. از طرفی حسب آیین نامه تشویق صادرات مجدد در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی ، صادرات مجدد به فعالیت اقتصادی اتلاق می گردد که بر اساس آن کالایی از کشورهای خارجی و یا سایر مناطق آزاد و ویژه اقتصادی به قصد صادرات به سایر نقاط جهان به یکی از مناطق وارد و بدون تغییر ماهیت و با ایجاد ارزش افزوده محدود نظیر : بسته بندی، مونتاژ ساده، پردازش مختصر، جداسازی، ترکیب، نصب علایم، برچسب گذاری و ... به خارج از کشور صادر می گردد از طرفی بندر امام خمینی (ره) یکی از بزرگترین و مهمترین بنادر تجاری کشور محسوب می گردد که سالانه 30 درصد از واردات و صادرات غیرنفتی کشور از طریق آن انجام می شود. با توجه به تغییراتی که در بازار تجارت کالاهای وارداتی و صادراتی در حال انجام است و این تغییرات امکان دارد در درازمدت بر روی جذب کالا در بندر تأثیر بگذارد و همچنین با توجه به طرح جامع بازرگانی بنادر، نیاز است تا این بندر به دنبال ایجاد تحول اساسی در استراتژی های خود باشد. در این راستا بمنظور پوشش هزینه های جاری و از طرفی انجام هزینه های سرمایه ای در جهت ایجاد زیرساخت ها و توسعه تاسیسات و تسهیلات بندری ، پرداختن به مقوله صادرات مجدد به عنوان یکی از راهکارهای افزایش درآمد برای این بندر از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. از طرفی با توجه به برنامه ریزی دولت در استفاده از استراتژی صادرات مجدد به عنوان مزیت رقابتی جهت افزایش صادرات کالا و وجود کارخانه های با قابلیت تبدیل مواد اولیه به کالاهای دارای ارزش افزوده دربندرامام خمینی (ره) ، این بندر می تواند با بکارگیری و استفاده صحیح از این استراتژی باعث ترغیب و جذب صاحبان کالا ، خطوط کشتیرانی و نهایتا جذب کالاهای وارداتی و تبدیل آنها به کالاهای دارای ارزش افزوده جهت صادرات مجدد گرددکه نهایتا افزایش میزان درآمدهای بندری را در برخواهد داشت.از این رو تحقیق حاضر به دنبال پاسخگویی به این سوال است استفاده از الگوی صادرات مجدد بر میزان عملکرد و درآمد منطقه ویژه بندر امام خمینی(ره) به چه میزان تاثیر گذار است ؟ کلمات کلیدی : صادرات، واردات ،صادرات مجدد ، ارزش افزوده ،مشتری ، منطقه ویژه اقتصادی

در این پژوهش تلاش شده تا با توجه به اهمیت موضوع ایجاد فضای انبارهای نگهداری غلات کافی با توجه به ترافیک باری بیست ساله پیش بینی شده ورود این دسته از کالاها به این بندر یک بررسی و ظرفیت سنجی مناسب از میزان انبارهای مورد نیاز صورت بپذیرد که این امر با استفاده از تحلیل سوات و تهیه پرسش نامه و تجزیه و تحلیل آنها با استفاده از مدل سلسله مراتبی فازی ahp صورت پذیرفته است. بر اساس یافته های بدست آمده از ماتریس عوامل داخلی و خارجی و در نهایت تشکیل ماتریس کمی برنامه ریزی استراتژیک (qspm) مشخص گردید که سازمان در حالت تهاجمی قرار دارد و این وضعیت ناشی از غلبه نقاط قوت داخلی بر نقاط ضعف داخلی و غلبه فرصت های محیطی بر تهدیدها می باشد. که در نهایت از سه سناریو تعریف شده جهت اجرای این استراتژی، سناریو تمرکز ویژه بر سند چشم انداز ترسیم شده بیست ساله کشور در بخش بنادر با کسب امتیاز 2.89 در رتبه اول قرار گرفته است. که این امر بیان می دارد با توجه به ترافیک بار(کالا) تقریباً ده میلیون تن پیش بینی شده در سند چشم انداز بیست ساله کشور در بخش بنادر برای بندر امام خمینی تا سال 1404، عملاً می توان با تکمیل انبارهای در حال ساخت موجود که ظرفیت انبارها را میزان تقریبی نگهداری 16 میلیون تن در سال می رساند پاسخ مناسبی داد و لذا دیگر نیازی به ساخت انبارهای جدید در حال مذاکره جهت ساخت در این بندر نمی باشد، چرا که باعث ایجاد مازاد ظرفیت عرضه انبار می گردد، که این امر در آینده مشکلات و مسایل زیادی را به همراه خواهد داشت.