چکیده در زمانی¬که دولت¬ها ناگزیر از حمایت از جریان آزاد کالا به طور عام و محصولات فکری به طور خاص هستند، تردیدی وجود ندارد که به دعاوی مربوط به نقض محصولات فکری باید رسیدگی شود. امّا با توجه به این¬که کشورهای مختلفی به این نقض مربوط می¬شوند و قوانین و احکام متفاوتی در دعاوی مذکور دارند، این پرسش مطرح می¬شود که به مسئولیت¬های ناشی از نقض محصولات فکری بر اساس چه قانونی باید رسیدگی شود؟ قاعدۀ عمومی که مقررات بین¬المللی حقوق مالکیت فکری بیان می¬دارد آن است که قانون قابل اِعمال بر نقض حقوق مالکیت فکری، قانون کشوری است که حمایت از آن کشور تقاضا می¬شود. این قاعده در حقوق ایران نیز قابلیت اجرا را دارد. واژگان کلیدی نقض، حقوق مالکیت فکری، قانون قابل اِعمال، قانون کشور محل تقاضای حمایت