از لحاظ کاربردی تعریف کارآیی عبارت است از نسبت ستانده ها به نهاده ها در مقایسه با یک استاندارد مشخص. یکی از راه کارهای اساسی که بانک ها از طریق آن موفق به اصلاح برنامه های تولید و افزایش توان رقابت با سایر بانک ها می شوند از طریق شبکه شعب کارای خود می باشد. امروزه در جمهوری اسلامی ایران موسسه های خصوصی قرض الحسنه با تعداد و حجم گسترده، کنار بانک های دولتی و خصوصی فعالیت می کنند. جهت برخورداری شبکه ای از شعب کارا در صندوق های قرض الحسنه لازم است که هر یک از صندوق ها ارزیابی های مداومی از شعب تحت سرپرستی خود به عمل آورند و با شناسایی واحدهای ناکارا به اصلاح و هدایت آنان همت گمارند و از این طریق میزان کارایی و بهره وری در سازمان خود را افزایش دهند. در تحقیق حاضر کارآیی 13شعبه صندوق قرض الحسنه ولیعصر (عج) بابل به روش تحلیل پوششی داده های پنجره ای (deaw) در مقطع زمانی (1386-1391) و با پنجره-های سه ساله بررسی شد. نتایج محاسبات حاکی از آن است که پس از مقایسه نمرات کارایی شعب با هم، شعب امام خمینی، غدیر و مرکزی رتبه های اول تا سوم در کسب بیشترین نمره کارایی را به دست آوردند و شعب شهید بزاز، شهید گراییلی و شهید کشوری کمترین نمرات کارایی را به دست آوردند. و به طور متوسط در طول دوره بیش از نیمی از شعب صندوق ولی عصر(عج) کارا نیستند.