چکیده بر اساس طبقه بندی بین المللی فعالیت ها (icatus) تمامی فعالیت های انجام شده توسط فرد در طول شبانه روز به 15 گروه اصلی تقسیم می شوند. که از این میان، 5 گروه از فعالیت ها در زمره فعالیت های گذران فراغت جای می گیرند. فعالیت هایی مانند مشارکت اجتماعی، بازدیدها، سرگرمی ها، ورزش و استفاده از رسانه های جمعی. اوقات فراغت، به بخشی از زمان فرد اطلاق می شود که به فعالیت هایی اختصاص پیدا می کند که نمی تواند انجام آن را به دیگری واگذار نماید(مثل کوهنوردی). افراد بخش قابل توجهی از زمان و درآمد خود را صرف کسب مطلوبیت برای شخص خود می کنند، مثل هزینه ای که به سفر اختصاص می دهند و یا پول و زمانی که صرف تماشای تئاتر می کنند؛ بنابراین اوقات فراغت موضوع مهمی در زندگی بشر است که باید مورد بررسی قرار گیرد تا با شناخت عوامل موثر بر انتخاب بین انواع فعالیت های گذران فراغت، بتوان به مبانی کاربردی و مبتنی بر واقعیت برای طراحی سیاستهای فرهنگی و اجتماعی دست یافت. بررسی اثر عوامل موثر بر گذران اوقات فراغت موضوع این پایان نامه می باشد. از داده های « طرح آمارگیری گذران وقت نقاط شهری کشور 88-1387» که توسط مرکز آمار ایران جمع آوری گردیده، استفاده نموده ایم. ماهیت این داده ها، از نوع داده های پانل است که با بکارگیری مدل اقتصاد سنجی از طریق روش رگرسیون داده های پانل (اثرات ثابت و اثرات تصادفی) به تخمین ضرایب متغیرهای مستقل( سن، جنسیت، وضع زناشوئی، وضع شغلی و وضع سواد و مدرک تحصیلی )، برای پی بردن به میزان اثرگذاری هر یک از آنها بر میزان متغیر وابسته (ساعات فراغت) پرداخته ایم. بر اساس نتایج بدست آمده فراغت مردان بیشتر از فراغت زنان است. با افزایش سن فراغت به صورت ? شکل تغییر نمی کند. با افزایش سطح سواد فراغت افزایش می یابد. افراد شاغل فراغت کمتری را نسبت به افراد بیکار و افراد متاهل فراغت بیشتری را نسبت به مجردها تجربه می کنند. کلمات کلیدی: اوقات فراغت، فعالیت های فراغتی، تخصیص زمان، داده های ترکیبی.