این اثر به بررسی جایگاه ترجمه شناسی در دانشگاه و ارتباطش با آموزش ترجمه می پردازد که خود چشم انداز گسترده ای دارد چرا که مرتبط با آموزش فراگیر و برخورد با روش های مختلف آموزش ترجمه است. آموزش در این جا? جنبه ای کاملا حرفه ای دارد. در ابتدای اثر اشاره ای به آموزش های سنتی و آزمون های تخصصی ترجمه شده است. پس از آن نظریه های عینی برای پخته تر کردن اندیشه و آموزش ترجمه در گروه های کلاسیک ارائه شده که به منزله کشف محدودیت های رویکرد تئوری سازی است و این نظریه ها میان این گروه های کلاسیک و انواع ترجمه ارتباط برقرار می کنند. اگربتوانیم در مجموعه این مطالعات که این اثر را تشکیل می دهند? غایتمندی و فرایندهایی را بیابیم که از مدت ها به این دو زمینه هویت می داده اند، متوجه می شویم که راه های ایجاد ارتباط خود شکل می گیرند، تشابهات نا خود آگاه نمود پیدا می کنند و با توجه به نقطه نظرات و انواع روش ها? تبادلاتی صورت می گیرد. همه نویسندگان هنگامی که با مسائل روش شناختی مواجه می شوند این دل مشغولی را دارند که نظریات و اندیشه های خود را در میان مجموعه آثار مختلف و فراوان اجرایی کنند.