در کار پژوهشی حاضر برهمکنش نیل بلو با تک تک بازهای dna مورد مطالعه قرار گرفت و مشاهده شد که نیل بلو برهمکنش منحصر به فردی با هیچ یک از بازهای dna ندارد، همچنین برهمکنش های نیل بلو با الیگونوکلئوتیدهای تک رشته ای و دو رشته ای مورد مطالعه قرار گرفت و با توجه به اینکه نیل بلو برهمکنش های متفاوتی با dna های تک رشته ای و دو رشته ای دارد، سیگنال الکتروشیمیایی متفاوتی ایجاد کرده و قابلیت شناسایی هیبریداسیون dna را فراهم می کند. از اینرو در ادامه بیوسنسور جدیدی جهت شناسایی الیگونوکلئوتید مربوط به ویروس هپاتیت c طراحی شد که در آن از رنگدانه الکتروفعال نیل بلو بعنوان شناساگر جدید هیبریداسیون و از الکترود مغز مداد بعنوان الکترود پایه استفاده شد. جهت بررسی انتخابگری بیوسنسور، از الیگونوکلئوتید غیر مکمل استفاده شد. پارامترهای مختلف موثر در کارکرد بیوسنسور مورد ارزیابی قرار گرفت و شرایط بهینه برای هر کدام مشخص گردید. در شرایط بهینه حد تشخیص روش برای تشخیص الیگونوکلئوتید مکمل برابر با m 10-10×11 محاسبه شد.