نام پژوهشگر: سهیل قنبریان
سهیل قنبریان احمد نیکنام
در این پایان نامه ، ابتدا خلاصه ای از تحقیقات قبلی انجام شده بر روی پل های قوسی و خصوصا رفتارهای لرزه ای آنها شرح داده شده است . در بخش بعدی پل های فولادی قوسی نمونه ، با عرشه متشکل از تیر ورق و دال بتنی با پایه های فولادی ابتدا مطابق آیین نامه طراحی آشتو 2007 به روش lrfd و توجه به ضوابط نشریه های 139 ( آیین نامه بارگذاری پلها ) و 395 ( دستورالعمل طراحی پل های فولادی ) در نرم افزار sap2000 طراحی شده اند . سپس مدل سه بعدی غیر خطی پل ها در نرم افزار opensees ساخته شده و بعد از صحت سنجی ، تحت تحلیل استاتیکی غیر خطی (pushover) قرار گرفته اند . در مـــرحله بعدی با استفاده از روش ، تحلیــل دینــامیکی غیـر خطی افــزایشی چندگانه ، mida (multiple incremental dynamic analysis) و با اعمــال زلـــزله های حــــوزه دور (far field) تحت تحلیل سه بعدی قرار گرفته اند . ظرفیت واقعی پل ها با استفاده از تحلیل فوق بدست آمده است . سپس نسبت حد فروریزش پل از طریق محاسبه cmr (collapse margin ratio) و مقدار اصلاح شده آن ،acmr (adjusted collapse margin ratio) تحت بررسی قرار گرفته است . نتیجه بدست آمده نشان دهنده آنست که با افزایش زاویه مرکزی پل (کاهش شعاع قوس افقی ) ، ابتدا ظرفیت لرزه ای افزایش و بعد از زاویه ای مشخص مجددا کاهش می یابد . این زاویه با توجه به نوع پل ، تعداد دهانه ها و طول آنها متفاوت است . برای بدست آوردن این زاویه نیاز به آنالیز حساسیت است . لذا پل را با شعاع های متفاوت و بالطبع با زاوایای مرکزی متفاوت بایستی تحت آنالیز های mida انجام داد . هر چه تعداد این زوایا بیشتر باشد ، نتایج دقیق تر است . بدلیل عدم تاثیر اثرات تغییر شعاع قوس افقی در آیین نامه آشتو ، همه آنها با ضوابط مشابه مورد تحلیل قرار می گیرند . حال آنکه نتایج نشان دهنده آنست که تغییرات شعاع قوس افقی بر روی ظرفیت لرزه ای اثر گذار است . پل های قوسی طراحی شده با آیین نامه آشتو 2007 در بعضی از شعاع ها از نسبت حد اطمینان فروریزش (acmr) مناسب برخوردار نیستند .