هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تربیت فلسفی کودکان بر مهارتهای اجتماعی آنها در دانش آموزان پایه پنجم منطقه 5 آموزش و پرورش شهر تهران است. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ افق زمانی، مقطعی و از لحاظ روش گردآوری اطلاعات، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با دو گروه گواه و آزمایش بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه پنجم منطقه 5 آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیل 93 - 1392 می باشند. در این تحقیق نمونه آماری شامل دو کلاس از پایه پنجم به تعداد 60 نفر از منطقه 5 آموزش و پرورش شهر تهران می باشد. که دانشآموزان بهطور تصادف? به دو گروه آزما?ش و گواه ( هر کلاس 30 نفر) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته با طیف پنج گزینه¬ای لیکرت استفاده شد. ابتدا از هر دو گروه (گواه و آزمایش) مورد سنجش قرار گرفتند و عدم تفاوت معنادار قبل اجرای برنامه مسجل گردید سپس دانش اموزان گروه آزمایش طی 12 جلسه در حلقه کندوکاو شرکت داده شدند. در انتها از هر دو گروه گواه و آزمایش پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از آزمون های آمار توصیفی از جداول شاخص¬های مرکزی نظیر میانگین، انحراف استاندارد و ... استفاده شده است. آنگاه برای تحلیل آماری فرضیه های پژوهش از آزمون¬های مناسب آمار استنباطی از جمله از آزمون کلموگروف اسمیرنف، تحلیل کوواریانس، تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر چند متغیری استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داده که تربیت فلسفی کودکان بر مهارت های اجتماعی آنان موثر است. و میزان اثر تربیت فلسفی بر مهارت های اجتماعی کودکان 1/54 درصد می باشد(ضریب اتا).