پلی کلرو بیفنیل ها(pcbs) بصورت مصنوعی از مشتقات کلرینه شده بی فنیل ها که دارای یک تا ده اتم کلر هستند، تشکیل شده اند. آنها در محیط پایدار و دارای خاصیت تجمع پذیری زیستی هستند و اثرات خطرناکی را برای انسان و حیات وحش دارند. در این پژوهش، تخریب و کلرزدایی پلی کلرو بی فنیل های موجود در روغن ترانسفورماتور صنعتی زائد را با استفاده از فرایندهای هیدروترمال و فیزیکو شیمیایی در حضور متغیر های مختلف و تابش میکروویو، مورد بررسی قرار گرفت. در چهار مرحله انجام پژوهش، اثر توام و جداگانه، توان تابش میکروویو، اتانول، پلی اتیلن گلیکول، میکروذرات آهن، میکروذرات روی، هیدروکسید سدیم و آب روی حذف و کلرزدایی pcbهای موجود در روغن ترانسفورماتور بررسی شد. از روش d4059 استاندارد، ارائه شده در astm و دستگاه گازکروماتوگرافی (agilent)مجهز شده با دتکتورالکترون گیرنده(6990n) برای سنجش pcbها استفاده شد. غلظتpcbهای موجود در روغن اولیه mg/l5/8539 بود. نتایج نشان داد، اتانول تاثیر کمی روی راندمان حذف pcbها داشت. همچنین اتانول بعلت دمای جوش پایین و خارج کردن روغن از تیررس تابش میکروویو، اثر منفی بسیار زیادی بر رفتار واکنش در سیستم داشت و خطاهای بزرگی را ایجاد می کرد. یافته ها نشان دادند، پلی اتیلن گلیکول و naoh تاثیر بسیار زیادی روی حذف pcbها داشتند و دارای اثر هم افزایی روی راندمان حذف بودند.، اما آهن و روی هیچ اثری نداشتند و آب باعث کاهش راندمان حذف pcbها شد. نتایج تجربی نشان داد، با استفاده از مقادیر بهینه متغیر ها (peg = 5.34g, naoh= 1.17g , fe=0.6g , h2o= 0.8 ml, mw=720 w ) و(peg = 5.57g, naoh= 1.06g, zn= 0.6g, h2o= 0.8 ml, mw= 720w) به ترتیب 3/97% و 7/97% از pcbهای روغن ترانسفورماتور زائد در 6 دقیقه، حذف شد. در عدم حضور آب راندمان حذف به بیش از 99/99% در مدت 10 دقیقه رسید. سرعت تخریب pcbها در طول فرایند با کنتیک درجه یک مطابقت داشت. علاوه بر این، نتایج نشان داد در حضور پارامتر های (آهن، آب و هیدروکسید سدیم) و(روی، آب و هیدروکسید سدیم) واکنش هیدروترمال در راکتور رخ نداده است. کلر زدایی فیزیکو شیمیایی با استفاده از تابش میکروویو، pegو naoh، عامل اصلی حذف pcbها از روغن ترانسفورماتور زائد بود. حذف کامل pcbها، امکان بازیافت روغن و مواد مصرفی، انرژی مصرفی کم، زمان کوتاه، ارزان و در دسترس بودن مواد مصرفی از مزایای این روش بودند. عدم تابش یکنواخت میکروویو بر کل نمونه، احتمال ایجاد قوس الکتریکی، مصرف زیاد مواد اولیه از محدودیت های آن بود.