هدف از این پژوهش بررسی سواد اطلاعاتی و رابطه آن با خودکارآمدی در دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر اصفهان است. این پژوهش با توجه به روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری مورد بررسی در این پژوهش شامل، دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور اصفهان در سال تحصیلی92-1391 که دارای 3 گروه آموزشی(مهندسی، علوم پایه و علوم انسانی) است و تعداد آن ها 2262 نفر بوده. در این پژوهش با استفاده از روش طبقه ای تصادفی متناسب با حجم نمونه، تعداد 531 نفر به عنوان نمونه نهایی مشخص شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد سواد اطلاعاتی باقر آبادی (1388) و پرسشنامه خود کارآمدی شرر و مادوکس(1982) بود. نتایج آزمون بیانگر آن است که سواد اطلاعاتی در کل نمونه با ضریب همبستگی (0.838) بر خودکارآمدی دانشجویان موثر است و با آن رابطه مثبت دارد. همچنین نتایج آزمون همبستگی نشان داد که سواد اطلاعاتی در گروه علوم پایه با ضریب همبستگی( 0.870) بیشترین تاثیر را بر خودکارآمدی دارد و بعد از آن گروه مهندسی با ضریب همبستگی (0.851) و گروه علوم انسانی با ضریب همبستگی( 0.815) بر خودکارآمدی موثرند در نتیجه در گروه های آموزشی بیشترین تاثیر را گروه علوم پایه و بعد از آن گروه های مهندسی و علوم انسانی بر خودکارآمدی دانشجویان دارند. با توجه به نتایج، بیشترین ضریب همبستگی مولفه¬های پژوهش مربوط بعد تجزیه و تحلیل اطلاعات (0.853) بوده است و بعد از آن به ترتیب بیشترین ضریب همبستگی را ابزار دستیابی به اطلاعات (0.756)، شیوه های دستیابی به اطلاعات(0.732)، مهارت استفاده از رایانه (0.701) و سازماندهی اطلاعات (0.638) داشته اند. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که گروه علوم انسانی دارای بیشترین سطح سواد اطلاعاتی (4.047) و خود کارآمدی (4.073) است بعد از گروه علوم انسانی به ترتیب گروه مهندسی با سطح سواد اطلاعاتی (4.044) و خودکارآمدی (3.964) و علوم پایه سطح سواد اطلاعاتی (3.989) و خودکارآمدی (3.910) دارای بیشترین میانگین هستند.