متناقض نما یا پارادوکس یکی از عواملی است که باعث آشنایی زدایی و برجستگی کلام می شود و خواننده را به این وا می دارد تا با تلاش زیاد به معنای مورد نظر شاعر پی ببرد و آنگاه که رابط? بین دو کلم? به ظاهر متضّاد را کشف کرد، لذّتی به وی دست می دهد که باعث حیرت وشگفتی اش می شود. این شگرد از دیرباز مورد توجّه شاعران بوده است . شاعر با پارادوکس امور نقیض و ناآشنا را آشتی می دهد که این امر سبب می شود؛ زیباترین جلوه های خیال که به ظاهر محال و غیرممکن است ؛ به وجود آید. موضوع این رساله بررسی و مقایس? متناقض نمایی در آثار دو شاعر معاصر (محمّد رضا شفیعی کدکنی و حسین منزوی ) است . تصاویر پارادوکسی که از سنایی و شعرهای مغان? او آغاز شده همچنان در شعر معاصر نیز دیده می شود امّا این آرای? بدیعی هرچه به زمان معاصر نزدیک ترمی شود ؛ زیباتر و شگفت انگیز تر نمود پیدا می کند . نگارنده با هدف شناساندن زمینه های خود متناقض نمایی در آثار شفیعی کدکنی و منزوی و همچنین بررسی و مقایسه متناقض نماها با یکدیگر در راه انجام این رساله گام برداشته است . روش انجام تحقیق به صورت کتابخانه ای بوده است . ابتدا سعی شده تا تعاریفی از این آرایه ارائه شود و پس از آن ، شاهد مثال ها در آثار هر دو شاعر بررسی و مورد شرح و تحلیل قرار گیرد و در پایان مقایسه ای بین شاعران صورت پذیرد. یافته ها نشان می دهند که شفیعی کدکنی از این آرایه بیشتر در زمینه های بیان مضامین اجتماعی ـ سیاسی بهره برده است و منزوی در زمینه های بیان مضامین عاطفی و عاشقانه. همچنین می توان گفت که کاربرد متناقض نما یکی از ویژگی های سبکی این دو شاعر است. واژه های کلیدی: بررسی و مقایسه ، شفیعی کدکنی، شطح، متناقض نمایی، منزوی