چکیده دنیای متغیر امروز ایجاب می کند که سازمان ها برای بقاء و رشد به دنبال ابزارهای نوین باشند. یکی از ابزارهایی که می تواند سازمان ها را در تأمین این اهداف یاری دهد، مدیریت دانش است. مدیریت دانش فرآیندی است که به سازمان ها کمک می کند اطلاعات و دانش مهم را بیابند، گزینش، سازماندهی و منتشر کنند و تخصصی است که برای فعالیت هایی مانند حل مشکلات، آموختن پویا و تصمیم گیری ضروری است(tsangho, 2008). مدیریت دانش می تواند گستره ای از ویژگیهای عملکرد سازمانی را با قادر ساختن سازمان به «عملکرد هوشمندانه تر» بهبود بخشد (wig, 1999). در جهان پرشتاب امروزی یادگیری الکترونیکی به عنوان یک ابزار کسب دانش، به سرعت در حال گسترش، توسعه و تحول است. چنین روند رو به رشدی دست اندرکاران را ملزم به اعمال روشهای علمی و منطقی در اجرا، ارزیابی و مدیریت پروژه های یادگیری الکترونیکی می نماید. پیشرفت روزافزون در زمینه علوم رایانه ای و ظهور و گسترش شبکه های اطلاع رسانی به ویژه اینترنت، امکانات و روش های تازه ای را پیش روی برنامه ریزان و مجریان برنامه های آموززشی قرار داده و مشکلات گذشته در عرصه آموزش، به ویژه محدودیت های ناشی از زمان و مکان یادگیری را کمرنگ نموده است( safavi et all, 2008).