در ادبیات و سینما، تصویر مولفه ای بنیادین است که کارکردهای ویژه خود را دارد. سینما به علت جذابیت، انتقال سریع و تقریبا" نو بودن از هنرهایی است که بیشتر با ادبیات ارتباط دارد و بیشترین تأثیرات را نیز از آن پذیرفته است. میزان فیلم هایی که از ادبیات اقتباس شده، بسیار گسترده است. سینما با تکیه بر قابلیت ها و پایه¬های فنی اش توانسته یک تعامل دوسویه و موثر را با ادبیات پیدا کند. اقتباس از ادبیات و انتقال مفاهیم آن، به تصویر سینمایی دانش ویژه ای می خواهد که بدون تجربه و آشنایی با آن امکان پذیر نمی باشد. اقتباس سینمایی از ادبیات آرزوی بزرگ هر نویسنده ای است که آن اثر ابدی تا ابد ماندگار شود. سینمای ایران نیز برخی شاهکارهای خود را مرهون ادبیات غنی فارسی است.هوشنگ مرادی کرمانی یکی از نویسندگان برجسته معاصر است که آثارش بسیار مورد توجه فیلمسازان قرار گرفته است. در این پژوهش تلاش شده برخی از داستان های هوشنگ مرادی کرمانی که در سینما اقتباس گردیده است از نظر عناصر داستان، فیلمنامه و ساختارهای روایت مورد بررسی قرار گیرد. در نمونه های بررسی شده در این پژوهش می توان به این رهیافت دست یافت که بیشترین تغییرات در تبدیل آثار داستانی این نویسنده از متن ادبی به فیلم در حوزه زبان و پیرنگ اتفاق افتاده و روایت و زاویه دید کمتر مورد تصرف و تغییر قرار گرفته است و تقریبا" ثابت بوده جز این که در فیلم به دلیل ظرفیت های خاص روایی اش از قابلیت هایی چون نریشن (صدای روی تصویر) نیز بهره گرفته شده است.