هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه گری صمیمیت در رابطه بین تعارض زناشویی و رضایت زناشویی در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان شهر شیراز بود. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان متاهل دانشگاه فرهنگیان شهر شیراز بوده است که در سال تحصیلی 93-92 در آنجا مشغول به تحصیل می¬باشند. در این پژوهش از روش نمونه‏گیری تصادفی ساده استفاده شد. برای گردآوری داده¬ها از پرسش¬نامه¬های صمیمیت زناشویی تامسون و واکر، رضایت زناشویی السون و همکاران(1989) و پرسشنامه تعارضات زناشویی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‏های حاصل از پرسش¬نامه در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. در سطح آمار توصیفی از آمارهایی نظیر فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار استفاده شد. در سطح آمار استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که بین رضایت زناشویی و تعارضات زناشویی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد، بین صمیمیت و رضایت زناشویی رابطه مثبت و معناداری وجود و همچنین صمیمیت نقش واسطه گری در بین تعارضات زناشویی و رضایت زناشویی ایفا می کند.