سیاق یکی از قواعد مهمی است که مفسران قرآن کریم در فهم معنای کلمات و آیات از آن بهره گرفته اند.آیت الله جوادی آملی،قاعده سیاق را به عنوان یک ابزار مهم در فهم آیات قرآن، مورد تأکید قرار داده و تأثیر چشمگیر آن را در فهم معانی آیات بیان کرده است. بیشتر مفسران کاربرد سیاق را در کشف معانی واژگان ،جملات وآیات دانسته اند. این پژوهش در پی آنست که بکارگیری قاعده سیاق ،در آثار قرآنی آیت الله جوادی آملی،را مورد بازشناسی قرار دهد و برای دست یابی به این مهم ضمن معناشناسی قاعده سیاق کاربرد آن را در کشف فعل محذوف، تشخیص مرجع ضمیر، کشف معنا و قواعد جدید برخلاف معانی کتب لغت وقواعد کتب صرف و نحو مانند تنوین پذیری غیر منصرف، کشف ترکیب( نقش) واژگان وکشف مصداق آیه وشان نزول آیات با نگاهی همه جانبه مورد بررسی و تحلیل قرار دهد در فصل پنجم با توجه به اینکه ایشان در بکارگیری روایات در تفسیر قرآن دقت و توجه ویژه ای مبذول داشته است و قائل به تقدم قاعده سیاق بر حدیث ماثور،است با بررسی فقه الحدیثی روایات و عرضه روایات بر قرآن به ویژه با در نظر گرفتن قاعده سیاق ، به طور مفصل به ارزیابی روایات و نقد وبررسی اجتهاد مفسران در استفاده از روایات جهت تفسیر قرآن پرداخته شده . و بر این اساس در موارد بسیاری مثل ناسازگاری روایت با سیاق آیه به دلیل شواهد درونی ، ناسازگاری روایت با سیاق آیه دربیان مکی و مدنی بودن ، ناسازگاری روایت با سیاق آیه به دلیل بی ربط بودن روایت شان نزول با آیه، روایات را رد و اجتهاد مفسران را نقد می کند . در مواردی مثل سازگاری روایت با سیاق آیه ....،روایات را تایید می نماید . در این پژوهش شیوه های ایشان درکشف معانی واژگان ، عبارات ، آیات و نقد روایات با تکیه بر قاعده سیاق بازبینی و تحلیل می شود روش تحقیق در این مقاله اسنادی -کتابخانه ای و با تکیه بر روش کیفی از نوع تحلیل محتوایی و استنباطی است