فرم یکی از مولفه های اثر هنری است،به گونه ای که می توان آن را یکی از مهم ترین مفاهیم پایه ای هنر در نظر گرفت.لذا پرداختن به معنی و مفهوم آن در رشته های هنری،اهمیت بسزایی دارد.تبیین و تعریف فرم به نیت بررسی وجود فرم گرایی در نقاشی معاصر ایران و مفهوم امروزی این واژه و دلایل رویکرد نقاشان به ارزش های زیبایی شناختی آن از جمله مواردی است که در این پژوهش به آن پرداخته شده است. از کل مطالب گفته شده در طی پژوهش این نتیجه حاصل می آید که فرم از نظر گستره یمعنایی یک واژه باز،کلی،نسبی و دارای مراتب است.و فرم یک اثر هنری دارای جنبه های بیانی و تاثیرگذار است،که می توان در قالب فرم های متفاوت چون فرم انتزاعی،سمبولیک و یا فرمی که وجه بیانی بازنمایی واقعیت را دارد، قابل تجلی در یک اثر هنری باشد.با این حال هنوز فرم،به مفهوم کلاسیک کارکردهای بصری خود را در گستره ی هنرهای تجسمی از دست نداده است.به همین دلیل نتیجه می گیریم که عمده ی نقاشان دو دهه معاصر ایران نیز چون در رسیدن به شیوه های بیانی و اسلوب های شخصی در پی بهره برداری از مفهوم و کارکرد فرم بوده اند به ناچار شکل کارشان از فرم به مفهوم کلایوبلی تبعیت می کند.