نظریه ی بازگشتی اپتر دیدگاهی بوجود آمده در روان شناسی ورزش می باشد که به ساختار ذهنی افراد با در نظر گرفتن انگیزش توجه می نماید. بر اساس نظریه بازگشتی اپتر در حالت فراانگیزشی هدف محور، فرد ترجیح می دهد، انگیختگی پایینی داشته باشد، در حالی که در حالت فراانگیزشی فعالیت محور فرد سطح انگیختگی بالا را ترجیح می دهد. هدف پژوهش حاضر تعیین و مقایسه میزان استرس انجام فعالیت های ورزشی سرعتی و استقامتی منتخب در حالت های فراانگیزشی بوده است. بدین جهت 30 نفر دانش جویان داوطلب رشته تربیت بدنی، با توجه به امتیاز حاصل از پرسش نامه فعالیت محوری شناسایی و در دو گروه هدف و فعالیت محور جای گرفتند. پس از انجام دو نوع منتخب از فعالیت های استقامتی و سرعتی، پرسش نامه استرس در اختیار آنان قرار گرفت. تحلیل نتایج این مطالعه با استفاده از آزمون t مستقل و وابسته (در سطح معناداری 05/) از یک سو حاکی از عدم وجود اختلاف معنی دار در میزان استرس حاصل از انجام فعالیت استقامتی و سرعتی در بین دو گروه، و از سوی دیگر بیان گر وجود تفاوت معنادار استرس در گروه فعالیت محور متعاقب فعالیت سرعتی و استقامتی بود و این نتایج مطابق با حالات فراانگیزشی نظریه بازگشتی اپتر می باشد.