هدف از این پژوهش یافتن معیارهایی مناسب برای پایداری پروژه های سدسازی به کمک تکنیک مهندسی ارزش می باشد. ابتدا برای این کار باید معیارهای پایداری پروژه های سدسازی را شناسایی کرد. سپس به شناخت کارکردها و هزینه های هر معیار پرداخته شود تا بتوان با شاخص ارزش معیارها را اولویت بندی کرد. تکنیک مهندسی ارزش عملکرد ها را به همراه تمامی تبعات هزینه ای و زمانی و ... در طول دوره حیات یک پروژه در نظر دارد. پروژه های سدسازی حجم بالایی از منابع را استفاده می کند و تاثیرات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بسیار مهمی را در پی دارد. شناسایی سیستم های ارزیابی پروژه های زیربنایی از جمله ceequal انگلستان، گامی به سوی ارائه معیارهای پایداری پروژه بوده است. در این پژوهش برای اولویت بندی این معیارها در پروژه های سدسازی، از تکنیک مهندسی ارزش که راهکاری مناسب برای انتخابی نه صرفا بهینه بلکه عملیاتی و کارکردگرا می باشد، استفاده شده است. در این راستا، پرسشنامه ای متشکل از معیارهای دو بخش "مدیریت پروژه" و "منابع آب و زیست محیط آبی" سیستم ceequal، کارکردها و تبعات طراحی شد تا شاخص ارزش برای هر معیار محاسبه گردد. این پرسشنامه به کارشناسان پروژه های سدسازی، برای بازبینی معیارها،کارکردها و تبعات ارائه گردید و در نهایت نیازهای این بخش اولویت بندی شدند. نتایج تحقیق به ما نشان داد که در پروژه های سدسازی، نادیده گرفتن پایداری در مفاد قراردادها، عدم حضور یک فرد مطلع و مسئول در زمینه پایداری و رعایت نکردن موازین پایداری در طراحی و برنامه ریزی سد، از جمله مشکلات این قبیل پروژه ها است. در فاز طراحی و توسعه پروژه باید پایداری گسترش یابد تا عملیات اجرایی با کمترین خطا انجام شود. کنترل موارد طراحی شده نیز ضروری است و نیاز به همکاری ارکان سه گانه پروژه دارد. در بسیاری از موارد، دیدگاه سازمانی نیاز به بازسازی داشته و این حرکت رو به رشد باید از لایه های زیرین سازمان که ماموریت سازمان را تعیین می نمایند، آغاز شود.