مالات دهیدروژناز دارای نقش محوری در متابولیسم سلول است. مالات دهیدروژناز در سیتوزول از طریق شاتل مالات آسپارتات nadh تولیدی در مسیر گلیکولیز را وارد میتوکندری کرده و آن را اکسید می‏کند و از این نظر با لاکتات دهیدروژناز رقابت می‏کند. با در نظر گرفتن متابولیسم متفاوت انرژی در سلول سرطانی در مقایسه با سلول سالم, هدف این مطالعه مقایسه کینیتیک آنزیم مالات دهیدروژناز به عنوان یک آنزیم کلیدی در متابولیسم انرژی در بافت سرطانی پستان و بافت سالم است. نمونه ها به طور مستقیم از اتاق عمل گرفته شده وبلافاصله در نیتروژن مایع قرار داده شدند. بررسی فعالیت آنزیم بر روی نمونه‏های هموژنیزه تحت شرایط بهینه سوبسترا وکوفاکتور وبر اساس تغییرات جذب نوری در طول موج nm 340با توجه به احیا و اکسیداسیون nadh انجام گرفت. فعالیت آنزیم با برنامه mpa به دست آمد. مقدار km وvmax توسط رگرسیون غیر خطی با استفاده از نرم افزار کینتیک محاسبه شد. غلظت بهینه در هر دو نمونه‏های سالم و توموری برای اگزالواستات میلی مولار 1/5 و برای nadh 0/8 میلی مولار بود. غلظت بهینه مالات و nad+ برای هر 2 بافت به ترتیب 25 و 3 میلی مولار بود. km اگزالواستات برای هر دو بافت مشابه بود اما km مالات در بافت سرطانی کمتر از بافت سالم بود. (km مالات در تومور0/79±4/95و در بافت سالم 1/3±8/59میلی مولار بود). vmax برای اگزالواستات در بافت سالم بیشتر از تومور بود (p<0/05). vmax بیشتر آنزیم برای اگزالواستات در سلول سرطانی میتواند نشان دهنده تولید بیشتر nadh به منظور حمایت از روند گلیکولیز باشد. در واکنش برگشت km کمتر مالات میتواند نشان دهنده تمایل بیشتر آنزیم برای مالات باشد. به عبارت دیگر در تومور تمایل به تبدیل مالات به اگزالواستات و یا پیرووات بیشتر است. تفاوت km مالات در تومور و بافت سالم می¬تواند به دلیل تفاوت ساختاری آنزیم مالات دهیدروژناز در بافت سالم و توموری باشد که این امر ممکن است نتیجه تغییرات پس از ترجمه در حین تومورزایی باشد.