بیماری ریشه¬گرهی ناشی از گونه¬های مختلف نماتد meloidogyne، یکی از مهم¬ترین جنس نماتد¬های انگل گیاهی با خسارت اقتصادی در باغ¬های پسته می¬باشد گر چه روش¬های مختلفی برای مدیریت این بیماری توصیه شده ولی کنترل بیولوژیک به عنوان یک روش سازگار با محیط زیست مورد توجه قرار گرفته است. برای این منظور، از 900 استرین جداسازی شده از ریزوسفر گیاهان مختلف سراسر ایران، تعداد 30 استرین که در آزمون¬های آزمایشگاهی از قابلیت بالایی در کنترل برخوردار بودند، برای این پژوهش انتخاب گردید. در آزمون آزمایشگاهی همه جدایه¬ها باعث مرگ و میر لاروها شدند. سپس نه جدایه ایرانی با توانایی بالای آنتاگونیستی همراه با دو جدایه cha0 و cha89 برای آزمون گلخانه¬ای مرحله اول روی نهال های پسته بادامی زرند (حساس به نماتد) مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج بدست آمده از مطالعات گلخانه¬ای، همه استرین¬ها سبب کنترل نماتد و بهبود رشد نهال¬ها گردیدند . جدایه¬های vupf52، vupf205 و vupf5 از ریزوسفر درخت هلو و گندم از گروه سودوموناس¬های فلورسنت به ترتیب دارای بیشترین درصد کنترل 12/90، 26/87 و 13/83 بودند. جدایه vupf60 از ریزوسفر درخت آلبالو، با میزان کنترل 09/55 درصد کمترین تأثیر را روی کاهش شدت بیماریزایی و افزایش شاخص¬های رشدی اندام¬های هوایی و ریشه روی نهال¬های پسته نشان داد. در نهایت، سه استرین برتر در سه حالت پودر تالک، پودر سیب و سبوس گندم فرموله شدند. در آزمایشات بررسی تأثیر فرمولاسیون استرین¬های آنتاگونیست بر میزان افزایش رشد نهال¬های پسته، تقریباً تمامی استرین¬ها در فرمولاسیون سبوس گندم از قابلیت بالاتری نسبت به دو فرمولاسیون دیگر برای کنترل نماتد برخوردار بودند. کمترین درصد کنترل مربوط به فرمولاسیون پودر تالک بود. دو استرین vupf52 و vupf5 در فرمولاسیون سبوس گندم با دارابودن بالاترین جمعیت در خاک و با قدرت کنترل 1/86 و 43/72 درصد سبب افزایش وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی نهال¬ها گردیدند و می¬توانند برای پژوهش¬های باغی مورد توجه قرار گیرند.