پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی آموزش و شنیدن موسیقی بر میزان پرخاشگری کودکان کم توان ذهنی در شهر تهران انجام شد. در این تحقیق که از نوع نیمه آزمایشی بود، 12 دختر 6 تا 12 ساله آموزشگاهای استثنایی صیاد شیرازی و بهشت منطقه 4 تهران که در سال تحصیلی 1392-1391مشغول به تحصیل بودند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روش نمونه گیری در دسترس بوده و برای سنجش میزان پرخاشگری فرم کانرز والد و راتر فرم معلم در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. ازمودنی ها 24 جلسه در مدت 3 ماه مورد آموزش و شنیدن موسیقی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین آموزش و شنیدن موسیقی و میزان پرخاشگری دختران کم توان ذهنی آموزش پذیر همبستگی معنادار وجود داشت. همچنین آموزش و شنیدن موسیقی بر رفتارهای ضد اجتماعی، اضطراب و افسردگی، ناسازگاری اجتماعی و اختلال کمبود توجه آزمودنی ها اثر مثبت داشته است.