با هدف کاهش مصرف کود¬های شیمیایی در زراعت لوبیای محلی l. phaseolus vulgaris، پژوهشی با استفاده تلفیقی از کودهای زیستی و شیمیایی در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار در سال 91- 1390 در رشت انجام شد. تیمارها شامل: t1- شاهد (بدون کود شیمیایی و زیستی)، t2- کود شیمیایی (نیتروژن و فسفر براساس آزمون خاک، 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن و 100کیلوگرم در هکتار فسفر)، t3- تلقیح بذر با رایزوبیوم + سودوموناس و باسیلوس + کود فسفر، t4- تلقیح بذر با رایزوبیوم + بدون کود فسفر، t5- تلقیح بذر با رایزوبیوم + 25 درصد کود فسفر، t6- تلقیح بذر با رایزوبیوم + 50 درصد کود فسفر، t7- تلقیح بذر با رایزوبیوم + 75 درصد کود فسفر، t8- کود نیتروژن + سودوموناس و باسیلوس+ کود فسفر کامل، t9- کود نیتروژن + سودوموناس و باسیلوس+ بدون کود فسفر، t10- کود نیتروژن + سودوموناس و باسیلوس+ 25 درصد کود فسفر، t11- کود نیتروژن+ سودوموناس و باسیلوس+ 50 درصد کود فسفر t12- کود نیتروژن+ سودوموناس و باسیلوس+ 75 درصد کود فسفر بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایشی اثر معنی¬دار بر صفات عملکرد دانه، عملکرد زیستی، درصد و عملکرد پروتئین، وزن صد دانه، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی و تعداد غلاف، تعداد شاخه فرعی و تعداد دانه در غلاف داشتند. مقایسه میانگین¬¬ها نشان داد که در تیمار¬های تلفیقی (تیمار¬های 8، 11 و 12) بیشترین عملکرد دانه با میانگین 1554.4 کیلوگرم در هکتار در تیمار هشتم به دست آمد. در مورد سایر صفات نیز تیمار¬های تلفیقی 8، 11 و 12 نسبت به تیمار شاهد از نظر کمی و کیفی برتری داشتند. در حالی که تیمار کود زیستی ریزوبیوم (تیمار سوم) در شرایط این آزمایش قادر به تامین نیتروژن مورد نیاز گیاه و جایگزینی بجای کود نیتروژن نبود. بنابر نتایج این آزمایش احتمال این امکان وجود خواهد داشت که در این منطقه از کود¬های زیستی فسفره به صورت تلفیقی برای کاهش مصرف کود¬های شیمیایی سود جست.