موضوع پژوهش حاضر، «فرایند جامعه¬پذیری حرفه¬ای در بین بازیگران تئاتر در شهر تهران» است. جامعه¬پذیری در گروه¬های حرفه¬ای یکی از شقوق جامعه¬پذیری است که به فرایند یادگیری نقش¬ها، ارزش¬ها، هنجارها و مهارت¬های مربوط به حرفه یا گروه اجتماعی اشاره دارد. به طور کلی، هدف این مطالعه، کشف "فرایند" جامعه¬پذیری حرفه¬ای در میان بازیگران تئاتر در شهر تهران، به مثابه یک گروه حرفه¬ای است؛ کشف و شناسایی فرایندهایی که طی آن، اعضای جدید، هنجارها، ارزش¬ها و به¬خصوص مهارت¬های مربوط به بازیگری تئاتر را فرا می¬گیرند. روش¬شناسی مطالعه¬ی حاضر، کیفی است و از روش رویش نظریه برای انجام عملیات تحقیق از جمله تجزیه، تحلیل و تفسیر اطلاعات استفاده شده است. این اطلاعات تحت هدایت روش رویش نظریه، با تکنیک مصاحبه¬ی روایی جمع¬آوری شده است. این پژوهش در جریان مصاحبه¬های خود، به دنبال یافتن مسیری بود که هر یک از بازیگران تئاتر تا حرفه¬ای شدن پیموده¬اند. یعنی "چگونگی مسیرِ طی شده از وضعیت مبتدی به حرفه¬ای". به عبارت دیگر، در پیِ فهم و شناسایی "داستان بازیگر شدن" مصاحبه¬شوندگان بوده است. پس از انجام فرایند گردآوری اطلاعات و حصول اطمینان از رسیدن به حد اشباع، مرحله¬ی تحلیل نهایی و نگارش، با تفکیک و شناسایی دو گروه از مصاحبه¬شوندگان از یکدیگر، آغاز شد. گروهی که دارای تحصیلات آکادمیک در زمینه بازیگری هستند و گروهی که صرفا به صورت تجربی به کسب دانش و مهارت¬های بازیگری پرداخته¬اند. برای هر گروه، عملیات کدگذاری باز، محوری و گزینشی، تا رسیدن به مقوله¬ی مرکزی انجام شد و سپس از ترکیب آنان، مقوله¬ی مرکزیِ نهایی استخراج گردید: «پیگیری گرایش به بازیگری در جامعه¬پذیری اولیه با ورود به فضای تخصصیِ تئاتر، طی فرایند تمرین، تجربه¬اندوزی و یادگیری مستمر از طریق منابع گوناگون آموزشی و کارکردن با گروه¬های مختلف، تا رسیدن به چرخه¬ی مداوم تمرین و اجرا در محیط حرفه¬ای». کلمات کلیدی: جامعه¬پذیری، جامعه¬پذیری حرفه¬ای، بازیگران تئاتر، فرایند بازیگر شدن

امروزه بیوسرامیکها به دلیل پایداری حرارتی و شیمیائی، استحکام و مقاومت به سایش بالا، ظاهر زیبا و مناسب و زیست سازگاری عالی از جایگاه رفیعی در کاربردهای ارتوپدی و دندانی، برخوردار هستند و در شکل های مختلفی نظیر تک کریستال، پلی کریستال، کامپوزیت و پوشش مورد استفاده قرار می گیرند. شیشه های بیواکتیو دسته بسیار مهمی از بیوسرامیکها را تشکیل می دهند. یک ماده بیواکتیو یا زیست فعال ماده ای است که توانایی تشکیل یک لایه پیوندی واسطه بین خودش و بافت زنده را دارد. در حقیقت حالت بیواکتیو یک حدواسط بین حالتهای انحلال وغیر فعال بودن سرامیک ها در محیط بیولوژیک می باشد. ترکیب شیمیائی شیشه های بیواکتیو اغلب دارای دو جزء ثابت cao و sio2 می باشند. ترکیبات دیگری نیز می توانند به جای این ترکیبات قرار گیرند. همچنین اجزاء گوناگون و مفید بسیاری نیز در کنار این ترکیبات به بهبود و افزایش قدرت بیواکتیویته شیشه های بیواکتیو کمک می کنند و یا در موضع مورد درمان، خواص درمانی مفیدی تولید می نمایند. در این میان ترکیبات منیزیم دار مثل اکسید منیزیم می تواند در انواع درمان ها و ترمیم های ارتوپدی و دندانی کاربرد مناسبی را به همراه خواص درمانی عالی، ایجاد نمایند. منیزیم از عناصر بسیار مفید در جلوگیری از پوکی استخوان می باشد که مکان های آسیب دیده استعداد بالایی برای ابتلا به آن را دارند. در این تحقیق از میان روش های مرسوم تهیه شیشه های بیواکتیو، روش سل-ژل، به دلیل ویژگی های منحصر به فرد روش، و خواص مطلوبی که به محصول نهایی می بخشد انتخاب گردید. ترکیبات بر اساس sio2-cao-p2o5 انتخاب شدند و مقادیر مختلفی از اکسید منیزیم (mgo) به آنها اضافه شدند و بیواکتیویتی بررسی گردید. بررسی ها بر اساس آنالیزهای ftir,xrd,sem و dta و tga انجام گرفتند. در نهایت مشاهده گردید حضور منیزیم تاثیر مخربی بر خواص بیواکتیویته و سینترینگ شیشه های بیواکتیو ندارد و تنها تشکیل فازهای کریستالین هیدروکسی آپاتیت را در فصل مشترک شیشه –محیط بیولوژیک با تاخیر روبه رو می سازد. با توجه به نیاز به حضور منیزیم در ترکیب شیشه های بیواکتیو، این تاخیر قابل تحمل و اغماض می باشد.