واژینیت عبارتست از: بیماری عفونی و یا غیرعفونی ـ التهابی که مخاط واژن را گرفتار می سازد که معمولاً همراه با علائمی همچون افزایش دیس شارژ واژینال، خارش و سوزش می باشد. از عوامل میکروبی که در ایجاد واژینیت نقش بسزایی دارند استرپتوکوک گروه b و همچنین گاردنرلا واژینالیس می باشند که در صورت ایجاد عفونت در دوران حاملگی و انتقال به نوازد منجر به صدمات جبران ناپذیر و افزایش مرگ ومیر می گردند. یکی از گیاهانی که می توانددر بهبود واژینیت نقش داشته باشد گیاه رزماری می باشد. این گیاه می تواند نقش آنتی بیوتیکی در بهبود بیماری داشته باشد. در این مطالعه هدف بررسی اثر آنتی بیوتیکی این گیاه و همچنین مقایسه ی این اثر با آنتی بیوتیک های رایج می باشد. در این مطالعه از 96 زن دچار عفونت ژنیتال مراجعه کننده به مراکز درمانی دانشگاه شهید بهشتی نمونه گرفته شد و در شرایط کاملاً استریل به آزمایشگاه میکروب شناسی منتقل شد و میکروارگانیسم های معمول ایجاد کننده ی واژینیت از آن جدا شد و با غلظت استاندارد 0/5مک فارلند روی محیط ها کشت داده شد.رشد میکرو ارگانیسم ها در حضور عصاره بررسی شد و mic عصاره بر روی میکروارگانیسم ها تعیین گردید. از روش دیسک دیفیوژن نیز برای مقایسه ی اثر آنتی باکتریال عصاره تام با آنتی بیوتیک های رایج استفاده شد. به این ترتیب که پس از خیساندن دیسک های بلانک در عصاره ی تام و قراردادن آنها روی محیط blood agar که باکتری ها با غلظت استاندارد 0/5 مک فارلند روی آن کشت داده شده بود، هاله های عدم رشد حاصل از دیسک های آنتی بیوتیکی با عصاره تام مقایسه گردید. در تعیین mic نتایج به این شکل بود که: mic استرپتوکوک1/64، mic لیستریا1/128، micکاندیدا آلبیکنس1/2، mic استاف اورئوس1/128 و mic گاردنرلا واژینالیس1/64 بود. در روش دیسک دیفیوژن نتایج به این شکل بود که استرپتوکوک گروه b،گاردنرلا واژینالیس و استاف اورئوس نسبت به دیسک های آنتی بیوتیکی حساس تر از عصاره تام بودند در حالی که لیستریامونوسیتوژن نسبت به عصاره تام حساس تر از دیسک های آنتی بیوتیکی بود. در تعیین هاله عدم رشد به روش چاهک نتایج به این شرح بود: هاله عدم رشد استرپتوکوک:24 هاله عدم رشد لیستریا مونوسیتوژن:23 هاله عدم رشد کاندیدا آلبیکنس:27 هاله عدم رشد گاردنرلا واژینالیس:24