بر هم کنش لیگاندهای محوری ایمیدازول، 1-متیل ایمیدازول، 2-متیل ایمیدازول ، 4-متیل ایمیدازول و پیریدین با کمپلکس mniiitpfpp(cl) با استفاده از طیف سنجی مرئی بررسی شد و مشاهده شد که کمپلکس mniiitpfpp(cl) در حضور لیگاند محوری 2-متیل ایمیدازول می تواند احیا خود بخودی انجام دهد. بر اساس این مطالعات واکنش mniiitpfpp(cl) با اکسیدکننده های متاکلروپربنزوئیک اسید(m-cpba) و تترابوتیل آمونیوم هیدروژن مونوپرسولفات و در حضور تمام لیگاندهای محوری کمپلکس) mniitpfpp(cl را نتیجه می دهد. این مشاهدات می تواند ناشی از ایجاد آرایش کم اسپین برای منگنز به دلیل وجود لیگاند پورفیرین با گروههای الکترون کشنده، حضور لیگاندهای محوری با قدرت کوئوردینه شدن بالا و عبور از حالت گذار [mnvtpfppo]+ باشد که در نهایت احیا شدن فلز را می تواند نتیجه دهد. براساس مطالعات طیف سنجی مرئی، محلول کمپلکس mniiit(4-f)pp(cl) در حضور غلظت های مختلف لیگاندهای محوری احیا نمی شود. با اضافه کردن اکسیدکننده n-bu4nhso5 به محلول فوق ابتدا حالت حدواسط mn-oxo مشاهده می شود که پس از زوال و تبدیل به mniit(4-f)pp(cl) به سرعت احیا می شود.