تصویربرداری به روش برش نگاری نشر تک فوتون (spect) با دوربین گاما به منظور تعیین توزیع و اکتیویته در بدن انجام می شود. داده های توزیع رادیوداروها جهت بازسازی تصویر، تحت تاثیر عواملی دستخوش تغییراتی می شوند، که دو عامل تضعیف و پراکندگی پرتوهای گاما از تاثیرگذارترین عوامل موجود است. تضعیف بعنوان مهمترین عامل مخرب تصاویر اسپکت با استفاده از تکنیک ترکیب تصاویر بکار گرفته شده در سیستم تصویربرداری spect/ct اصلاح می شود. وجود فوتونهای پراکنده نیز یکی از دلایل اصلی از دست رفتن کنتراست ضایعات و فقدان قدرت تفکیک در تصاویر اسپکت می باشد. به دلیل محدود بودن قدرت تفکیک انرژی سیستم های موجود، در عمل جلوگیری از آشکارسازی فوتونهای پراکنده ناممکن است. روش های تصحیح پراکندگی متنوعی وجود دارد که برخی از این روش ها شامل جمع آوری وقایع در یک یا چند پنجره انرژی در محدوده انرژی فوتوپیک است و معمولا از طیف انرژی ایجاد شده در هنگام تصویربرداری، به منظور تخمین سهم پرتوهای پراکنده پنجره فوتوپیک، ‍‍‍ ‍ ‍ استفاده می نماید. در پژوهش حاضر، عملکرد و تاثیر پارامترهای موجود در دو روش اصلاح پراکندگی که عبارتند از روش بازه پراکندگی(cw) و روش سه بازه انرژی(tew)، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. در این مطالعه برای شبیه سازی اسکن تکنسیم– m99 و تولید نماهای شبیه سازی شده، از کد اختصاصی شبیه ساز مونت کارلو gate بعنوان یک سیستم تصویربرداری اسپکت، و برای مدلسازی تنه انسان از فانتوم دیجیتال ncat با توزیع اکتیویته و نقشه تضعیف مطابق با واقعیت استفاده شده است. و تاثیر اعمال این روش های اصلاح پراکندگی در تصویربرداری اسپکت قلب بررسی شده است. همچنین مقادیر پیکسل ها و تناسب بین پروفایل ها بعنوان پارامترهای کمی بکار رفته است. نتایج کمی این مطالعه نشان می دهد، هر یک از روشهای مذکور در راستای تصحیح پراکندگی تصاویر اسپکت، بخوبی عمل نموده است و بهینه سازی پارامترهای عملکردی هر یک از روش ها، منجر به افزایش وضوح و کیفیت تصاویر شده است.