پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سلامت روانی و انگیزه پیشرفت در دانشجویان دوره ارشد دانشگاه پیامنور اصفهان انجام پذیرفته است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان دوره کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور اصفهان در سال تحصیلی 92-1391 است، که شامل 378 نفر می باشد. و نمونه تحقیق شامل 166 دانشجو بوده که، به روش طبقه ای و تصادفی متناسب انتخاب شده اند. ابزار این پژوهش پرسشنامه ghq28 از گلدبرگ و انگیزه پیشرفت (amt) هرمنس میباشد. این پرسشنامه ها دارای روایی سازه بوده و روایی صوری و محتوایی آنها نیز به تأیید اساتید دانشگاههای پیام نور و حضوری رسیده است. پایایی آنها به روش ضریب آلفای کرانباخ برای پرسشنامه سلامت روانی 863/0 و برای پرسشنامه انگیزش پیشرفت81/0 به دست آمده است. دادههای حاصل از این پژوهش به وسیله آزمون های t تک نمونه ای،t برای دونمونه مستقل و(f)، تجزیه و تحلیل واریانس و رگرسیون چندگانه تحلیل گردیده است.نتایج تجزیه و تحلیلهای آماری نشان داد که، بین سلامت روانی و انگیزه پیشرفت در دانشجویان دانشگاه پیام نور اصفهان رابطه وجود دارد، کارکرد جسمانی با مولفه فرصت جویی، کارکرد اضطراب با مولفه سختکوشی و کارکرد اجتماعی و افسردگی با مولفه پشتکاربیشترین رابطه را داشته و کارکرد جسمانی با مولفه آینده نگری، کارکرد اضطراب و افسردگی با مولفه اعتماد به نفس و کارکرد اجتماعی با مولفه توجه به شایستگی در انتخاب دوست کمترین رابطه را داشته است، همچنین بین کارکرد جسمانی مشارکت کنندگان و رشته تحصیلی مختلف از لحاظ آماری تفاوت وجود ندارد، ولی کارکرد اضطراب و افسردگی دانشجویان رشته علوم پایه بیشتر از علوم انسانی و مهندسی است و کارکرد اجتماعی در دانشجویان علوم انسانی بیشتر از دانشجویان رشته علوم پایه و مهندسی می باشد. بین میانگین نمرات انگیزه پیشرفت دانشجویان با رشته های مختلف تحصیلی تفاوت وجود دارد و میانگین نمرات انگیزه پیشرفت دانشجویان علوم پایه کمتر از دانشجویان علوم انسانی و مهندسی است. بین میانگین نمرات سلامت روانی و انگیزه پیشرفت در مردان و زنان، افراد مجرد و متاهل و افراد شاغل و بیکار از نظر آماری تفاوت وجود ندارد ولی بین افراد با سنین گوناگون از لحاظ آماری تفاوت وجود دارد. همبستگی چندگانه بین ابعاد سلامت روانی و انگیزش پیشرفت (89/0=r) و ضریب تعیین تعدیل شده (786/0=? و 000/0=p) و ضرایب بتا به ترتیب برای کارکرد جسمانی (087/0-=? و 000/0=p) کارکرد اضطراب (215/0-=? و 000/0=p) و کارکرد اجتماعی (459/0=? و 000/0=p) کارکرد افسردگی (323/0=? و 000/0=p) بوده است.