چکیده پیشگیری یکی از مهمترین ارکان مقابله با جرایم اقتصادی است که با توجه به ظهور این جرم در سده اخیر، متاسفانه تاکنون موقعیت واقعی و تعیین کننده خود را در سیاست تقنینی و اجتماعی جوامع(به خصوص ایران) نیافته است. پیشگیری امری است که قبل از ارتکاب جرم ، یعنی در مرحله خاصی به ظهور رسیده و قابل پیگیری می باشد. توجه و درک نقش پیشگیری از جرم با توجه به اثرات آن ، باید در اهمیت موضوع نمایان گردد. در همین حال، جرم اقتصادی نیز به آن دسته از جرایمی تعلق دارد که دارای تاثیرات اجتماعی وسیع و در عین حال فراگیر بوده که ضرورت مقابله با آن از طریق عناصر تشکیل دهنده نظام اقتصادی ، امری بدیهی و آشکار است. نظام بانکی به عنوان کلیدی ترین نهاد در فضای اقتصادی، نقشی عمیق در تحقق جرایم اقتصادی داشته که انتخاب پیشگیری به عنوان رکن مقابله با آن به اهمیت آن دامن می زند. این هدف با شناسایی چالش های درونی و بیرونی نظام بانکی و شناخت روش های پیشگیری با توجه به یافته های جرم شناسان، مقدماتی است که در ساختار کلی و در مرحله اجرا و نظارت قابل اعمال است. این پژوهش با دو رویکرد به جایگاه نظام بانکی در پیشگیری از جرایم مالی و اقتصادی پرداخته است. بررسی پیشگیری وضعی (فصل اول) و پیشگیری اجتماعی (فصل دوم) دو مدلی است که نظام بانکی را در مقابل این نوع از جرایم واکسینه و ایمن می تواند قرار دهد. لکن در رسیدن به این مهم، تبیین مدل های پیشگیری از طریق تطابق با واقعیت ها و تدوین برنامه جامع بر پایه پیشگیری وضعی و پیشگیری اجتماعی با نگاهی کاربردی و فراهم ساختن مرجع آمار دهی مبرهن برای آیندگان از ضروریاتی است که از اهمیت ویژه ای برخورد دار است. .