لزوم بررسی آثار نانوذرات بر انسان، جانوران و گیاهان پیش از پیش توسط محققان مورد تاکید است. به منظور ارزیابی این آثار 3 گروه آزمایش طراحی و انجام شد: 1) تاثیر نانوذرات مس بر رشد و نمو گیاه تربچه (raphanus sativus)، 2) تاثیر نانوذرات نقره بر رشد و نمو گیاه تربچه، 3) اثر نانوذرات مس و نانوذرات نقره بر میکروارگانیسم ها. کشت با نانوذرات مس در محیط هیدروپونیک به منظور حذف کامل یون مس از محیط و کشت با نانوذرات نقره در خاک با نسبت 3: 3: 1 خاک، هوموس و ماسه انجام شد. کشت تربچه تحت تیمار مس به 2 صورت محلول دهی و اسپری پاشی نانوذرات مس و هم چنین با نمک های کلرید مس و سولفات مس فقط به صورت محلول دهی در 4 غلظت 011/0، 022/0، 045/0، 09/0 گرم بر لیتر و 2 تیمار شاهد فاقد مس و مقدار مس مطابق با محلول غذایی هوگلند انجام شد. کشت با نانوذرات نقره و نیترات نقره در 6 غلظت 5/0، 1، 2، 4، 6 و 10 پی پی ام و تیمار شاهد (آب) انجام شد. گیاهان تیمار شده از نظر مقدار کلروفیل a و b و کاروتنوئید، جذب مواد غذایی، مقدار متابولیت های ثانویه، فنل، فلاوونوئید و آنتوسیانین بررسی شدند. نانوذرات مس به صورت اسپری پاشی تا حدی باعث بهبود شاخص های اندازه گیری بود. نانوذرات مس به صورت محلول دهی سبب کاهش در محتوی مواد غذایی و آنتوسیانین و افزایش در مقادیر متابولیت های ثانویه، رنگیزه، فنل و فلاوونوئید شد. تیمار با نانوذرات نقره نسبت به تیمار با نیترات نقره و تیمار شاهد سبب افزایش در محتوی رنگیزه ها و متابولیت های ثانویه شد. جذب مواد غذایی تحت اثر نانوذرات نقره به شدت تحت تاثیر مقدار غلظت بود و با افزایش غلظت کاهش یافت. مقادیر فنل، فلاونوئید و آنتوسیانین در تیمارهای نانوذرات نقره نسبت به تیمار شاهد کاهش داشتند. در آخر تاثیر نانوذرات مس و نانوذرات نقره بر 2 باکتری (staphylococcus aureus و escherichia coli) و 2 قارچ (penicillium chrysogenum و aspergillus flavus) بررسی شد. ممعانت از رشد نانوذرات نقره نسبت به نانوذرات مس، بویژه بر قارچ ها بیشتر بود.