مطالعات انجام شده نشان می دهندکه یکی از اصلی ترین دلایل تخریب پل ها پدیده ی آبشستگی است که علاوه بر تلفات جانی، هزینه های زیادی به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر کشورها تحمیل می کنند. روش های مختلفی برای مقابله با پدیده آبشستگی وجود دارد که یکی از اقتصادی ترین، اجرایی ترین و موثرترین روش ها، استفاده از طوق بر روی پایه می باشد. محققان زیادی بر روی آبشستگی تک پایه و اثر طوق بر روی آن کار کرده اند ولی اطلاعات زیادی در مورد کاهش آبشستگی گروه شمع با استفاده از طوق وجود ندارد. لذا در این تحقیق با استفاده از مدل فلوئنت به بررسی کاهش آبشستگی گروه شمع با استفاده از طوق پرداخته شد. با استفاده از مدل سازی به اثر هندسه، ضخامت، ارتفاع قرارگیری و ابعاد طوق و همچنین اثر فاصله شمع ها از یکدیگر، بر روی میزان آبشستگی گروه شمع پرداخته شد. نتایج نشان دادند طوق با هندسه مربع کارایی بهتری را نسبت به هندسه دایره ای دارد. با افزایش ضخامت طوق، آبشستگی افزایش و با افزایش ابعاد، آبشستگی کاهش می یابد. بهترین محل نصب طوق، زیر بستر رسوب انتخاب شد. نتایج نشان می دهند که با افزایش فاصله شمع ها آبشستگی کاهش می یابد و طوق پیوسته کارایی بهتری نسبت به طوق ناپیوسته در گروه شمع دارد.