یکی از روش های ارزیابی عملکرد واحدها، استفاده از روشهای ناپارامتری مانند تحلیل پوششی داده ها است که بوسیله آن با استفاده از مقدار بهینه در مدل ccr و با کمک شاخص بهره وری مالم کوئیست طی دو دوره زمانی شماره 1 و 2 تغییرات کارائی واحدهای مربوطه محاسبه می شود. گاهی ممکن است در بعضی از داده های ورودی و یا خروجی واحدهای تحت بررسی مقادیر منفی مشاهده شود که در این صورت استفاده از روشهای ارزیابی عملکرد متداول و نیز استفاده از مدلهای کلاسیک در تحلیل پوششی داده ها مقدور نمی باشد بنابراین، از روشهای جایگزین جهت ارزیابی داده هایی که حاوی مقادیر منفی هستند، استفاده می شود. یکی از این روشهای جایگزین استفاده از مدل rdm می باشد که بوسیله آن یک مرز کارائی متا برای واحدها در نظر گرفته می شود که تمامی واحدها را پوشش می دهد. سپس با استفاده از شاخص بهره وری متامالم کوئیست و نیز متالونبرگر، واحدها در دو یا چند دوره زمانی متوالی و یا نامتوالی امکان ارزیابی عملکرد از لحاظ پیشرفت و یا پسرفت را دارند.