در این تحقیق، غشاهای انتقال تسهیل یافته، شامل حامل دی اتانول آمین (dea) در شبکه پلی وینیل الکل (pva) جهت جداسازی co2 از ch4 از مخلوط گازی شامل vol% co2 10 و vol% ch4 90 مورد بررسی قرار گرفته است. اثر غلظت حامل، نوع عامل شبکه ساز و غلظت آن بر روی خواص انتقال غشا، شامل تراوش co2، تراوش ch4 و گزینش پذیری co2/ch4 بررسی شده است. نتایج نشان می دهد، در غشا pva خالص با افزایش غلظت dea تراوش و گزینش پذیری ابتدا افزایش و سپس کاهش یافته است، و در wt% 20 از حامل dea بالاترین تراوش co2 و گزینش پذیری را داشته است. همچنین اثر غلظت دو عامل شبکه ساز گلوتارالدئید و فرمالدئید در این غلظت بهینه مورد بررسی قرار گرفته و با نتایج غشا pva بدون عامل شبکه ساز مقایسه شده است. جهت تایید ایجاد اتصالات عرضی، آنالیز طیف سنجی مادون قرمز (ft-ir) بر روی غشاها انجام شد. نتایج حاصل از این آنالیز و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) غشاها ارائه شده است. نتایج تراوایی غشاها نشان می دهد، که غشاهای با عامل شبکه ساز گزینش پذیری بالاتر و تراوش پایین تری نسبت به غشاهای pva خالص دارند. بطوریکه، با به کار بردن عامل شبکه ساز گزینش پذیری غشا در حدود 35% در بهترین حالت افزایش یافته، در حالیکه تراوش co2 در حدود 25% کاهش یافته است. همچنین با افزایش غلظت عوامل شبکه ساز، تراوش co2 و گزینش پذیری co2/ch4 کاهش می یابد. pva با عامل شبکه ساز گلوتارالدئید گزینش پذیری بالاتری نسبت به غشا pva با عامل شبکه ساز فرمالدئید داشته است. تست پایداری عملکرد روی غلظت بهینه گلوتارالدئید (نسبت وزنی 01/0 ga/pva=) به مدت 30 ساعت انجام شده و پایداری قابل قبولی مشاهده شده است.

در این پژوهش، غشاهای انتقال تسهیل یافته حاوی آمین با کاربرد حذف co2 از جریان co2/ch4ساخته شدند. اثرات غلظت آمین، پایه متخلخل، عامل شبکه ساز، فشار خوراک، ترکیب خوراک و پایداری به منظور مطالعه رفتار تراوایی گازهای خالص و مخلوط مورد بررسی قرار گرفتند. شبکه ای کردن غشا پلی (وینیل الکل) (pva) حاوی دی اتانول آمین(dea) با عوامل شبکه ساز گلوتاردهید و فرمالدهید با ترکیب ترکیب های مختلف ( 7، 5، 3، 1، 5/0 % نسبت وزنی : pva/ga و 5 ، 3، 1% نسبت وزنی pva/fa ) در غیاب کاتالیزور اسید و حلال های آلی انجام شد. علاوه بر این، غلظت های مختلف dea از 45-15 % وزنی برای ساخت غشاها مورد آزمایش قرار گرفت. غشاهای ساخته شده با آنالیز گرماسنجی دیفرانسیلی(dsc)، طیف-سنجی مادون قرمز (ftir) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) تعیین مشخصات شدند. به طور کلی، انتقال co2 از غشا dea-pva در حدود 70% بالاتر از غشا mea-pva است. در این میان، غشاهای حاوی 15% وزنی از dea و 35% وزنی از mea نفوذ گزینشی بالاتری از خود نشان دادند. علاوه بر این،پایه ptfe با ترشوندگی بالاتر عملکرد بهتری (در حدود 8%)صرف نظر از نوع فشار، غلظت و خوراک آمین از خود نشان داد. غشا dea-pva برخلاف mea-pva در طی زمان 14 روزه پایداری عملکردی مناسبی از خود نشان داد که احتمالاً به علت تخریب حاملmea در گذر زمان می باشد. در کل، غشاهای شبکه ای شده در مقایسه با نمونه های قبلی نتایج نفوذگزینشی قابل قبولی از خود نشان دادند. غشاptfe /(1% وزنی) dea-pva/gaگزینش پذیری 13/91 و 665 را به ترتیب برای گاز خالص و مخلوط از خود نشان داد و همچنین گزینش پذیری 72/92 در گاز خالص برای غشا ptfe /(5% وزنی) dea-pva/fa برای جریان co2/ch4 حاصل شد.