در سال های اخیر با وجود کاهش اساسی و مستمر مرگ و میر کودکان زیر پنج سال، در حال حاضر این میزان در کشورهای در حال توسعه در مقایسه با کشورهای توسعه یافته بالاست . شاخص مرگ ومیر کودکان نشان دهنده احتمال مرگ یک فرزند زنده بدنیا آمده در یک سال مشخص، قبل از رسیدن به سن 5 سالگی می¬باشد به بیان واضحتر، این شاخص از تقسیم تعداد مرگ و میر کودکان کمتر از پنج سال یک جامعه در طول یکسال به تعداد جمعیت زیر پنج سال آن جامعه در همان سال بدست می آید و حاصل آن در 1000 ضرب می شود. در ایران مرگ و میر کودکان در مقایسه با کشورهای توسعه یافته خیلی بالاست. بعنوان مثال طبق گزارش سازمان ملل مقدار شاخص میزان مرگ و میر کودکان زیر پنج سال در سال 2008 برای ایران 32 در هزار بوده است در حالیکه مقدار این شاخص در همین سال برای کشور توسعه یافته¬ی ژاپن 4 در هزار بوده است. همچنین مرگ و میر کودکان زیر پنج سال برحسب توسعه¬یافتگی استان ها و مناطق مختلف کشور متفاوت می باشد. مطابق با گزارش مرکز آمار ایران در سال 1375 احتمال مرگ و میر کودکان در استان سیستان و بلوچستان 47 ودر استان های تهران و گیلان 25 بوده است. از آن جاییکه استان های گیلان و سیستان بلوچستان به ترتیب از استان هایی هستند که پایین ترین و بالاترین احتمال مرگ و میر کودکان را دارند در این مطالعه به مقایسه ی تأثیر هریک از عوامل اقتصادی_ اجتماعی و جمعیتی بر مرگ و میر کودکان در این دو استان پرداخته ایم. به منظور ترسیم مدل تحقیق از چارچوب تحلیلی موسلی و چن استفاده شده است. در این مدل عوامل اقتصادی اجتماعی در قالب سطوح سه گانه اجتماع، خانواده و فرد، از طریق عوامل بلافصل بر مرگ و میر کودکان اثر می گذارند.