هنر صخره ای در ایران سابقه ای بس طولانی دارد .در این رساله که به روش توصیفی – تحلیلی کار شده است ابتدا به طور اجمالی به معرفی هنر صخره ای در ایران و سپس به تجزیه و تحلیل و تطبیق نقوش دو منطقه ی ارنان (مهریز) و مزرعه مفیدی (اردکان) در استان یزد پرداخته شده است . در مطالعه نقوش سنگی ایران به این نکته مهم دست یافته شده که بیشترین نقوش سنگ نگاره ها ، نقش بز کوهی بوده است که این نشان از اهمیت و جایگاه ویژه این حیوان در دوران باستان و پس از آن دارد ؛ و بعد از این نقش صحنه های شکار و نبرد انسان ها با حیوانات نسبتاً فراوان است ، اما نشانه هایی که دال بر اجرای مراسم آیینی و جادویی باشد بر خلاف دیگر نقاط جهان وجود ندارد . در این دو منطقه تصاویر زیادی به صورت حکاکی برروی صخره ها و پناهگاه های سنگی شناسایی و مورد مطالعه قرار گرفته اند ، که این نقوش نه تنها از نظر تنوع ( نقوش حیوانی ، انسانی و نمادین ) بلکه از نظر قدمت نیز دارای اهمیت و با یکدیگر قابل قیاس هستند .شاید یکی از بیشترین دلایل تخریب سنگ نگاره ها عوامل انسانی باشد که می توان برای جلوگیری از آن اقدام به ساخت محفظه های آهنی مانند تارمی های آرامگاه ها، با میله های بلند فلزی و سقف های آهنی آنها را محصور و محفوظ کرد و از آسیب های طبیعی و انسانی وارده به آنها باهزینه هایی ناچیز جلوگیری به عمل آورد . کلید واژگان : هنر صخره ای ،کوه ارنان ، مزرعه مفیدی اردکان ، بز کوهی