آب باره ها و شترگلوها مجموعه ای از سازه های منحصر به فرد برای انتقال آب هستند که از گذشتههای دور برای ما به یادگار ماندهاند. آب باره و شترگلوی خرانق با قرارگیری در دل کویر مرکزی ایران که آب نقشی حیاتی برای بقای ساکنین آن دارد، در طی سالیان دراز وظیفه آب رسانی به اراضی کشاورزی را بر عهده داشته است. هدف از این پژوهش شناسایی و مطالعه گونه ای از شترگلو و آب بارههای ایران، تشخیص عارضههای موجود و عوامل بروز آسیب در آب باره و شترگلوی خرانق و در آخر دستیابی به طرح مرمت برای این مجموعه تاریخی با ارزش است. روش تحقیق در این پروژه توصیفی و تحلیلی می باشد به این صورت که با استفاده از روش های مرور متن در زمینه مطالعات کتابخانه ای، کندوکاو پیرامون چگونگی احداث و طریقه کارکرد این مجموعه و تحلیل نمونه های موجود و مشابه است. در نهایت به ارائه راهکارهایی نظیر همگون نمودن نما، استفاده از عایق رطوبتی، اصلاح بستر آب باره، استحکام بخشی بستر طبیعی، تکمیل فرم آب شکن ها و... که در طرح مرمت پیشنهادی به تفصیل از آن سخن رفته است، جهت جلوگیری از زوال مجموعه پرداخته میشود.