سندرم متقاطع فوقانی عارضهای ناشی از ایمبالانس عضلانی است که در افراد مبتلا به صورت سربهجلو، افزایش کایفوز پشتی و شانهبهجلو مشاهده می شود و در کاربران به دلیل اتخاذ وضعیت بدنی ضعیف هنگام کار با رایانه بسیار شایع است. این عارضه با اختلالات اسکلتی- عضلانی ناحیه گردن، پشت و شانهها در ارتباط است. بنابراین هدف این تحقیق بررسی شیوع سندرم متقاطع فوقانی و ارتباط آن با گردندرد در دانشجویان کاربر رایانه بود. مواد و روش ها: 93 نفر از دانشجویان کاربر رایانه که گردن درد داشتند با میانگین سن 53/4 ± 89/25 و میانگین وزن 71/8 ± 50/74 به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای اندازه گیری سربه جلو از دوربین عکاسی (از نمای جانبی) ساخت ژاپن و نرم افزار اتوکد، برای اندازهگیری کایفوز از خطکش منعطف و برای اندازهگیری شانهبهجلو از فاصله بین زائده آخرمی تا دیوار بوسیله خطکش همچنین برای اندازهگیری درد از مقیاس بصری vas استفاده شد. جهت تجزیه تحلیل آماری از همبستگی پیرسون، رگرسیون و جهت نرمال بودن دادهها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف استفاده شد. یافته ها: ارتباط معنا داری بین جلو آمدن سر با گردن درد (00/0p?، 602/- r=)، کایفوزافزایش یافته با گردن درد (00/0 p?،395/r= )، شانه به جلو با گردن درد به دست آمد (007/0p?، 276/r= ). همچنین نتایج نشان داد که بین سندرم متقاطع فوقانی با گردن درد ارتباط معنی داری وجود دارد (658/0r= ). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش نتیجه گیری شد که قرار گرفتن در وضعیت های نامناسب از جمله قرار گرفتن پشت رایانه برای ساعت های متمادی می تواند باعث ایجاد ناهنجاری های وضعیتی (سربه جلو، کایفوزافزایش یافته و شانه به جلو) شده و این ناهنجاری ها می توانند باعث تشدید دردهای اسکلتی عضلانی به خصوص در نواحی گردن در دانشجویان کاربر رایانه شود همچنین با توجه به وجود رابطه بین گردن درد و جلو آمدن سر، شانه و کایفوزافزایش یافته می توان در برنامه درمانی برای تخفیف گردن درد در کاربران بر اصلاح وضعیت های نامناسب سر، شانه و ستون فقرات سینه ای تاکید کرد.