با توجه به کاربرد¬های گسترده سیستم¬های نرم افزاری در همه جوانب زندگی امروز بشر، لزوم تولید نرم افزارهای تقریباً بدون خطا و با کیفیت بالا بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است. قابلیت اطمینان نرم افزار یک رهیافت مهم برای ارزیابی کیفیت نرم افزار در نظر گرفته می¬شود. مدل¬سازی قابلیت اطمینان نرم افزار بر اساس فرایند پواسون ناهمگن یکی از روش¬های کاملاً موفق در مهندسی قابلیت اطمینان نرم افزار می¬باشد. در این تحقیق به ارائه دو روش جهت تخمین قابلیت اطمینان نرم افزار پرداخته شده است. این روش¬ها توسط دسته-بندی خطاهای نرم افزار به دو نوع ساده و پیچیده و در نظر گرفتن وابستگی بین خطاهای پیچیده و لحاظ کردن تأخیر زمانی بین کشف و حذف خطاهای پیچیده مدل¬سازی شده¬اند. در روش اول فرض شده است که امکان بروز خطاهای جدید حین فرایند اشکال¬زدایی نرم افزار وجود ندارد، اما در روش دوم اشکال¬زدایی به صورت ناکامل در نظر گرفته شده است؛ یعنی در حین فرایند اشکال¬زدایی امکان بروز خطای جدید به نرم افزار وجود دارد. پس از انجام مدل¬سازی، برآورد پارامترهای روش¬ها با استفاده از مجموعه داده¬های شکست چهار پروژه نرم افزار واقعی و از طریق نرم¬افزار 2012 matlab انجام شده است. در ادامه روش¬های پیشنهادی با سه مدل موجود، بر اساس نمودارها و معیارهای مختلف آماری مقایسه شده¬اند. نتایج بدست آمده از این مقایسه¬ها نشان می¬دهد که هر دو روش پیشنهادی بر روی این مجموعه داده¬ها به خوبی برازش شده است و می¬توان گفت که بهتر از مدل¬های مورد مقایسه، با داده¬های مذکور مطابقت دارند. همچنین نتایج نشان می¬دهد که روش پیشنهادی دوم به علت در نظر گرفتن فرض اشکال¬زدایی ناکامل، که این فرض با مفروضات جهان واقعی تطبیق بیشتری دارد، برای برخی از مجموعه داده¬های شکست مناسب¬تر از روش پیشنهادی اول می¬باشد.