به باور برخی تحلیلگران وقوع انقلاب های فناورانه در حوزه هایی بهره برداری از ذخایر غیر متعارف انرژی وبکارگیری فناوری جدید حفاری در سالهای اخیر، امکان کمرنگ شدن اهمیت و اولویت جایگاه خاورمیانه وبه ویژه خلیج فارس را به عنوان مرکز ثقل و هارتلند تامین انرژی جهان ایجاد کند. اعتقاد برخی بر این است که با قطع وکاهش وابستگی برخی از کشورهای عمده واردکننده انرژی از جمله ایالات متحده آمریکا اولویت حضور و هزینه های نظامی و سیاسی در راستای تامین انرژی همچون گذشته قابل توجیه نمی باشد. آژانس بین المللی انرژی در گزارش نوامبر 2012 میلادی(که انگیزه نگارش تحقیق پیش رو است) از تغییر جغرافیای انرژی صحبت به میان آورده است .در این گزارش آمریکای شمالی به ویژه ایالات متحده آمریکا خط مقدم تولید از ذخایر غیر متعارف معرفی شده است . به علاوه در این گزارش تولید از ذخایر غیر متعارف نفت وگاز از جمله عوامل تبدیل ایالات متحده به بزرگترین تولید کننده و صادرکننده انرژی در جهان به ترتیب تا سالهای 2020 و 2030 میلادی دانسته شده است. از این رو در برخی از گزارش ها عنوان می شودکه قطع وابستگی به انرژی وارداتی به دلیل معضلات همراه با آن ،با تکیه بر ذخایر غیر متعارف انرژی¬ موجبات استقلال انرژی، آرزویی که سالیان متمادی است در اولویت سیاست خارجی آمریکا قرار دارد،خواهد شد.اگرچه که دغدغه این تحقیق به طور ویژه بررسی ادعای کاهش وابستگی و خودکفایی نیست ،اما علاوه بر طرح موانع پیش روی آن همّ نویسنده بررسی جایگاه ویژه خاورمیانه در سیاست انرژی این کشور که در نهایت منجر به تاثیرات جدی در جهت گیری های سیاست خارجی آمریکا از گذشته تا به امروز شده است می باشد. نویسنده با فرض کاهش وابستگی به واردات انرژی از این منطقه جغرافیایی است به اهمیت ویژه این منطقه در سیاست خارجی آمریکا و در نهایت در آینده رقابتهای سیاسی و امنیتی قدرتهای بزرگ در این منطقه خواهد پرداخت.