منطقه مورد مطالعه در شمال غرب ایران، استان زنجان، در 65 کیلومتری جنوب غرب شهر زنجان و در غرب روستای دهشیر بالا واقع شده است. از لـحاظ جغرافیایـی در محـدوده 36?31? 27?n و 48?00?00?e واقع شده است.این منطقه از نظر پهنه بندی رسوبی – ساختاری در زون البرز- آذربایجان (نبوی 1355) و زون ایران مرکزی (اشتوکلین،1968) واقع شده است. سازند قم در برش مورد مطالعه با مرز ناپیوستگی فرسایشی بر روی سازند قرمز زیرین قرار دارد مرز بالایی آن با سازند قرمز بالایی به صورت هم شیب و فرسایشی می باشد. ضخامت سازند قم در برش مورد مطالعه 105 متر بوده و متشکل از 3 واحد لیتولوژیکی آواری، آهکی ریفی و مارن می باشد که معادل عضـو e و f سازند قم معرفی شده در منطقه قم می باشند. مجموعه فرامینی فرهای شناسایی شده سن میوسن زیرین (آکیتانین-بوردیگالین) را برای نهشته های سازند قم نشان می دهند و احتمالا با زون زیستی شماره دو و سه آدامز و بورژوا (adams& burgeois, 1967) قابل مقایسه است. بر اساس مطالعات صحرایی و میکروسکوپی بیوفاسیس باندستون مرجانی دارای فرامینی فرهای با پوسته هیالین و سایر بیوکلست ها شناسایی شده است.این بیوفاسیس معادل میکروفاسیس استاندارد شماره 7 (smf 7, organic boundstone) است که در حاشیه پلت فرم (کمربند رخساره ای 5، platform-margin reefs) مشاهده می شوند (flugel, 2010). مطالعات حاصل از لیتوفاسیس و بیوفاسیس نشان می دهند که نهشته های سازند قم در یک محیط دریایی شلف کم عمق و در زیر محیط های پهنه جذر و مدی، ریف و دریای باز تشکیل شده اند. مطالعات سکانس استراتیگرافی منجر به شناسایی یک سکانس رسوبی شده است که معادل چرخه رسوبی سوم سازند قم می باشد و نشان دهنده یک سیستم تراکت tst است. مرز زیرین و بالایی این سکانس به عنوان مرز سکانس نوع اول (sb1) مشخص می شود.

در این پژوهش، به بررسی بهبود مقاومت به خوردگی داغ فولاد 310، با اعمال پوششی از nial بر سطح آن و نیز بررسی اثر میزان کروم بر پوشش اعمالی پرداخته شد. همچنین اثر اعمال پوشش بر رفتار سایشی این فولاد در دمای محیط و در ?c400 بررسی گردید. بدین منظور مخلوط های پودری از عناصر نیکل و آلومینیوم با نسبت مولی برابر به همراه 0، 5، 10 و 20 درصد اتمی کروم و ترکیب nial به عنوان مواد اولیه پوشش دهی تولید شدند و با ضخامت 2 میلی متر روی زیرلایه های فولادی قرار گرفتند. جهت پوشش دهی از روش روکش کاری جوشی با فرایند جوشکاری قوس تنگستن – گاز استفاده گردید. مورفولوژی و ترکیب شیمیایی پوشش با استفاده از میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی و آنالیز پراش اشعه ایکس مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ترکیب nial در سطح همه ی نمونه ها ایجاد شده و بر اثر ذوب و امتزاج بخشی از زیرلایه، مقداری از عناصر آن وارد پوشش گردیده اند. همچنین با افزایش کروم، ریزساختارهای حاصل از جوشکاری ظریف تر شد. در مرحله ی بعد، آزمون خوردگی داغ سیکلی با استفاده از آزمون کوره در دمای ?c 900 انجام شد. نتایج نشان داد که اعمال پوشش اثرات قابل توجهی بر بهبود مقاومت به خوردگی داغ فولاد 310 داشت و تغییرات وزن ناشی از خوردگی داغ را حداقل حدود 4 برابر کاهش داد. افزایش کروم تا 10 درصد اتمی، مقاومت به خوردگی داغ پوشش را بهبود بخشید. آزمون سایش نیز در هر دو دمای محیط و ?c 400 به روش پین روی دیسک انجام پذیرفت. مشخص شد که مکانیزم سایش نمونه های بدون پوشش و پوشش داده شده در دمای محیط با هم متفاوت است و افزایش کروم به پوشش ها مقاومت سایشی را بهبود می بخشد. در دمای ?c 400 به دلیل تشکیل لایه فشرده ی اکسیدی روی سطح، نمونه های بدون پوشش و پوشش داده شده رفتار سایشی بهتری نسبت به دمای محیط از خود بروز دادند.