چکیده شرکت ها به منظور اجرای پروژه های سودآور و دستیابی به سود و بازده مورد انتظار سهامداران در جهت افزایش ثروت آن ها از منابع مالی مختلف برای تامین وجوه مورد نیازشان استفاده می کنند. این تحقیق شامل دو بخش می باشد، در بخش اول تأثیر تأمین مالی خارجی (انتشار سهام و استقراض)، بر کیفیت گزارشگری مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، شامل 149 شرکت و طی دوره زمانی 4 ساله (1387 تا 1390)، مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش دوم، ارتباط دو روش سنجش کیفیت گزارشگری مالی بر اساس مدل دیچو و دیچاو (2002) و بر اساس ویژگی های کیفی مبانی نظری هیأت استانداردهای حسابداری مالی ایران، مورد استفاده توسط سازمان بورس اوراق بهادار تهران، بررسی شده است. تحلیل داده های این پژوهش با استفاده از رگرسیون خطی چند گانه با بهره گیری از داده های ترکیبی انجام گرفته است. برای بررسی وجود رابطه بین این دو روش سنجش کیفیت گزارشگری مالی، از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون کای دو استفاده شده است. نتایج بررسی نشان دهنده عدم وجود ارتباط بین کیفیت گزارشگری مالی و تأمین مالی خارجی (انتشار سهام و استقراض) می باشد. نتایج پژوهش برای بخش دوم این تحقیق حاکی از عدم وجود ارتباط و همبستگی بین این دو روش سنجش کیفیت گزارشگری مالی، در سال 1388، 1389، 1390، می باشد و نیز در سال 1387 برای روش ضریب همبستگی پیرسون، حاکی از عدم وجود همبستگی بین دو روش می باشد، و فقط در سال1387 مطابق با آزمون کای دو، این دو معیار سنجش کیفیت در راستای هم قرار گرفته و حاکی از وجود همبستگی این دو معیار سنجش کیفیت، فقط در سال 1387 می باشد.