این پژوهش با هدف بررسی نقش دانش و مهارت بر عملکرد اقتصادی گندمکاران شهرستان اقلید انجام گرفت. اطلاعات مورد نیاز بر اساس یک نمونه 111 تایی به روش نمونه گیری تصادفی ساده از طریق پرسشنامه و مصاحبه با گندمکاران شهرستان اقلید جمع آوری گردید. میزان اعتبار پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ 784/0=a بدست آمد و میزان روایی پرسشنامه نیز از نظر کارشناسان و متخصصین مربوط مورد تأیید قرار گرفت. داده ها بر اساس آزمون ناپارامتریک و آنالیز واریانس((aov و ضریب همبستگی پیرسون و در نهایت بر بر اساس تابع رگرسیون چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت.. نتایج تحقیق نشان داد که 51%از گندمکاران دارای دانش خوب، 45%دارای دانش متوسط و 8/1%دارای دانش ضعیف هستند و 58%از گندمکاران دارای مهارت متوسط، 24% دارای مهارت خوب و 18%دارای مهارت ضعیف هستند و 18%از گندمکاران دارای عملکرد خوب،8/65% دارای عملکرد متوسط، 6/12% دارای عملکرد ضعیف هستند، 6/76% از گندمکاران دارای درآمد خیلی کم، 9/18% دارای درآمد کم و8/1%دارای درآمد خیلی خوب هستند و میزان دانش و مهارت گندمکاران در حد متوسطی قرار داشت و در سنجش ویژگی روابط اجتماعی 5/59% گندمکاران دارای روابط اجتماعی(شرکت در کلاسهای ترویج ،بازدید علمی از سیستم های آبیاری و مطالعات نشریات ترویجی وملاقات با مروج و ...) ضعیفی برخوردار بودند .بر اساس نتایج ، بین عملکرد با دانش ،مهارت و شرکت در کلاسهای ترویج و بازدیدعلمی از سیستم های آبیاری ارتباط معنی داری پیدا نشد ، بین عملکرد ودرآمد (بنیه مالی) ارتباط معنی داری پیدا شد که حاکی تأثیر مثبت این متغیر برروی عملکرد گندمکاران می باشد. بر اساس نتایج تخمین تابع عملکرد تمام متغیرا دارای تاثیر مثبت در جهت ارتقاء عملکرد را دارند.به طور کلی نتایج پژوهش گواه این است که در بخش کشاورزی ترویج نتوانسته نقش موثرو شایسته ای را در افزایش عملکرد ایفا نماید همچنین کشاورزان بیشتر به فکر استفاده از تجربیات سنتی نسبت به دانش و روش های نوین در مدیریت آب می باشند.