هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش ارائه بازخوردها و تخمین خطا بر قابلیت تشخیص خطا در یک تکلیف مداوم پیگردی بوده است. در این تحقیق 50 دانش آموز پسر دوره راهنمایی که همگی راست دست بودند بصورت دواطلبانه شرکت کردند. تکلیف مورد نظر تعقیب یک توپ در صفحه نمایش بود. آزمودنی ها باید نشانگر موس را بر روی توپ مورد نظر که در صفحه حرکت می کند نگاه دارند. مدت زمان حرکت 10/40ثانیه بود. آزمودنی ها براساس نوع بازخورد افزوده ( kr کمی / kp کیفی) و وضعیت برآورد ( برآورد/ بدون برآورد) به 4 گروه آزمایشی و یک گروه کنترل تقسیم بندی شدند. آزمایش در دو مرحله اکتساب و یادداری انجام گرفت. مرحله اکتساب در دو روز متوالی و مرحله یادداری نیز در یک روز انجام شد. جهت بررسی قابلیت تشخیص خطا از دقت تخمین خطا براساس اختلاف بین نمره عینی و ذهنی استفاده شد. نتایج این آزمایش نشان داد در مرحله یادداری گروه kr کمی همراه با تخمین بهترین عملکرد و گروه کنترل بدترین عملکرد را داشت. همچنین گروه kp کیفی با برآورد نیز نسبت سایر گروه ها بجز گروه kr کمی با برآورد عملکرد بهتری داشت. در نهایت نشان داده شد بازخورد از هر نوعی باشد بر دقت تخمین خطا و در نتیجه بر قابلیت تشخیص خطا تأثیرگذار است. تخمین خطا در مرحله اکتساب باعث بهبود قابلیت شناسایی خطا خواهد گشت. همچنین یادگیری و قابلیت شناسایی خطا را در محله یادداری بهبود خواهد بخشید. همچنین نشان داده شد بازخورد kr کمی نسبت به بازخورد kp کیفی باعث بهبود بیشتر قابلیت شناسایی خطا می گردد.