این رساله در فصل اول به تعریفی درباره ی کارما می پردازد. در فصل دوم کارما را در مثنوی جستجو کرده ایم و مرجعی برای ابیاتی با این معنا در این کتاب شریف ارائه شده است. در فصل سوم همین شیوه را در حدیقه ی سنایی پی گرفتیم و در فصولی داستان هایی حاوی مفاهیم کارمایی را بیان داشته ایم. در فصل پایانی نیز به جمع بندی و مقابله ی کارما در مثنوی با حدیقه پرداخته ایم.