رویکردهای نو به ادب معاصر، در گستر? مطالعات ادبی جایگاه قابل توجهی دارد، که در سال های اخیر این توجه روز افرون شده است. در پژوهش حاضر با عنوان بررسی درون مای? برادرکشی در چهار داستان معاصر ایرانی، کوشش شده ابتدا برادرکشی در مذاهب مختلف و اساطیر اقوام گوناگون بررسی گردد، آنگاه یافته ها بر اساس مشابهت های ساختاری و الگوهای مشترک طبقه بندی شود. بسامد بالای آثار برجست? ادبی جهان و ایران با درون مای? برادرکشی، ما را بر آن داشت که با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای و بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی، به بررسی مضمون برادرکشی بپردازیم و این مضمون را در چهار داستان معاصر ایرانی با رویکردهای مختلف بررسی نماییم و نشان دهیم هر یک، الگوی برادرکشی را برای نمایاندن کدام معضل اجتماعی یا درد درونی به کار گرفته است: این الگو، در سمفونی مردگان(عباس معروفی) زوال تدریجی روشنفکران را در حکومت های استبدادی نشان می دهد، در سنگ انتظار(داوود غفارزادگان) نفس امّاره ای را به تصویر می کشد که انسان را به فساد و تباهی می کشاند، در سایه اش دیگر زمین را سیاه نخواهد کرد(حسین نوش آذر) پاره ای از معضلات روانی و کشمکش های درونی آدمی را می نمایاند و در داستان بن بست(احمد دهقان) تصویرگر برخی آسیب های اجتماعی و روانی ناشی از جنگ است. این پژوهش می تواند درآمدی بر پژوهش های همسو، در گستر? رویکردهای نوین ادبی، به داستان های معاصر ایرانی باشد.