هدف از پژوهش حاضربررسی مقایسه اثربخشی درمان خود متمایزسازی و درمان شناختی بر میزان خشم در دانش آموزان دختر دوره دبیرستان بوده است.در این تحقیق جهت کاهش خشم از دودرمان خودمتمایز سازی و درمان شناختی استفاده شده است.جامعه پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر دوره دبیرستان شهرستان باغ بهادران بودندکه به روش نمونه گیری در دسترس، یک مدرسه انتخاب شد. سپس آزمون کنترل خشم اسپیلبرگر اجرا و تعداد 45دانش آموز که خشم زیادی داشتند به تصادف انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه درمان خود متمایزسازی، درمان شناختی و گروه کنترل جایگزین شدند. جلسات گروه درمانی شامل درمان خود متمایزسازی و شناخت درمانی هر کدام هشت جلسه دو ساعتی بود و گروه کنترل در لیست انتظار بودند. در جلسات گروهی درمان خود متمایزسازی سعی می شد در قالب نظریه بوئن آموزش هایی جهت تمایز افکار از احساسات و تمایز خود از دیگران دریافت نمایند تا بدین وسیله کنترل بیشتری بر خشم خودشان داشته باشند. شرکت کنندگان در درمان شناختی تجارب خشم خود را بیان می کردند و عقاید غیرمنطقی مرتبط با این تجارب از قبیل قطبی سازی، شخصی سازی، فاجعه آمیز کردن و... مورد بحث قرار می گرفت و به چالش کشیده می شد و در پایان جلسه به آنها تکلیف داده می شد تا در جلسه بعد ارزیابی شوند. گروه کنترل همچنان در لیست انتظار بودند. پس از پایان آزمایش از هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد تا اثربخشی و مقایسه گروهها مورد اندازه گیری قرار گیرد. جهت تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نیز آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. نتایج نشان داد که دو رویکرد درمان خودمتمایزسازی و شناخت درمانی بر کاهش خشم تاثیر معنادار داشته است اما تفاوت بین درمان خود- متمایز سازی و شناخت درمانی در میزان تاثیر بر افزایش ابراز وجود معنادار نبوده است. بنابراین، دو فرضیه اول تحقیق مورد تایید قرار گرفته است اما فرضیه سوم تحقیق مورد تایید قرار نگرفته است.