کشورهای صنعتی ضمن فراهم ساختن زمینه سرمایه گذاری،تحقیق و توسعه و تقویت حقوق رقابت در جهت تعمیق،تقویت و توسعه مالکیت فکری قدم برمیدارند.آنان می کوشند هرآنچه حاصل اطلاعات،ابداعات و حتی شهرت است را به کالای قابل مبادله در بازار تبدیل کنند.این مساله باعث توسعه سلطه کسانی خواهد شد که بر این حوزه ها تسلط دارند.بنابراین گاه پذیرش مالکیت کری فقط مالکیت آور نیست بلکه سلطه آور و قدرت آفرین است،زیرا مالکان اشیای فکری میتوانند همه افراد را از بهره مندی،فعالیت و انجام فعل خود محروم کنند.