تعیین این دو جزء با استفاده از خاموشی فلورسانی بروی کاغذ tlc در طول موج تحریک 254 نانومتر و طول موج نشر 270 نانومتر و در محدوده خطی 80/1 – 15/0 g/lµ و 70/1 – 10/0 g/lµ به ترتیب برای تریامترن و هیدروکلروتیازید انجام شد. بهترین نتیجه در جداسازی مواد با استفاده از مخلوط حلال شستشو شامل هگزان و اتیل استات و متانول و اب و اسید استیک و به ترتیب با نسبت های بهینه (8.4 : 8 : 3 : 0.4 : 0.2 حجمی/حجمی) بدست امد. پارامترهای موثر مثل نوع و نسبت فاز متحرک و اثر غلظت و پارامترهای دستگاهی نیز مورد مطالعه قرار گرفت. حد تشخیص تریامترن و هیدروکلروتیازید به ترتیب 033/0 و 027/0 g/lµ و انحراف استاندارد نسبی برای 0/1 g/lµ تریامترن و 2/1 g/lµ هیدروکلروتیازید(n=5) به ترتیب 07/2 % و 87/1 % بدست امد. روش پیشنهادی بطور موفقیت آمیزی برای تعیین تریامترن و هیدروکلروتیازید در نمونه های دارویی بکار برده شد.