از آنجا که پلی الکترولیت های طبیعی دارای منشاء طبیعی و قابل بازگشت به محیط زیست هستند، استفاده از آنها به عنوان منعقدکننده برای تصفیه پسابها، بسیار مناسب است. در این مقاله از کیتوسان به عنوان یک پلی الکترولیت کاتیونی، در منعقدسازی امولیسون حاوی ذرات دیزل به همراه شناورسازی ذرات به روش iaf استفاده شده و تأثیر پارامترهای مختلف در لخته سازی دیزل توسط دستگاه کدورت سنجی و cod سنجی اندازه گیری شده است. امولسیون مربوطه توسط دیزل تهیه شده از پالایشگاه تهران و ماده فعال کننده سطحی (سدیم دو دسیل سولفات ) ساخته شده است. اثر پارامترهای ph، غلظت منعقدکننده، غلظت فعال کننده سطحی، دبی هوای تزریق شده و زمان هوادهی در پایین آوردن کدورت اولیه مورد بررسی قرارگرفته و در غلظت کیتوسان برابر با ppm200 و ph برابر 7 توانستیم با تنظیم دبی پمپ در scfm 15/0 در55 ثانیه کدورت را % 96 کاهش دهیم. تعدادی آزمایش نیز در دستگاه جارتست انجام شد و از مقایسه نتایج اینگونه به دست آمد که با به کار بردن میزانppm 200 از کیتوسان در هر دو حالت میتوان به میزان جداسازی تقریباً یکسانی دست یافت، با این تفاوت که در حالت استفاده از شناورسازی عمل تصفیه با صرف زمان کمتر و در نتیجه سریعتر انجام می گیرد که این موضوع از لحاظ کاربردهای صنعتی بسیار با اهمیت است.