سرمایه گذاری موفق در ایجاد و توسعه صنایع در هر منطقه از کشور نیازمند شناسائی توانمندی ها و محدودیتهای حاکم بر آن منطقه و اختصاص منابع موجود به صنایع دارای اولویت با توجه به این شرایط است. مطالعات متعددی در کشور با توجه به مزیت نسبی و رقابتی صنایع صورت گرفته که بر اساس شاخص های شناخته شده قدیمی و بطور عمده با استفاده از روش های آماری و به خصوص تاکسونومی عددی به اولویت بندی صنایع پرداخته اند. از مشکلات این روش ها ارائه نتایج با استناد به داده های مقطعی و ابهام در اوزان شاخص های تصمیم گیری است. این مسأله در مطالعات خارجی به علت تفاوت نظام سرمایه گذاری شاخص های متفاوتی دارد و در قالب مدل های طراحی و تخصیص منابع قرار می گیرد. در مطالعه حاضر مدلی به منظور رتبه بندی سرمایه گذاری در گروه مشخصی از فعالیت های صنعتی با استفاده از تصمیم گیری گروهی و راهکارهای چندمعیاره، ارائه شده است که درآن، عوامل موثر بر یک سرمایه گذاری با توجه به ملاحظات ساختاری ، نقش دولت و ملاحظات آمایشی به صورت کمی و کیفی شناسائی و اعتبارسنجی شده و سپس با توسعه یک مدل وزنی و استفاده از روش پرومِتی تقویت شده ادغام می گردند و اعتبارسنجی می شوند. در پایان، مدل ارائه شده در استان قم بکار رفته و پیشنهاداتی بمنظور تحقیقات آتی بیان می شوند.