تثبیت حرارتی نخ اکریلیکی مرحله ای مهم در بهبود خواص فرش در عملیات تولید فرش ماشینی می باشد. هدف از تحقیق حاضر، آشنایی با روشهای تثبیت حرارتی، شناسایی اثر تثبیت حرارتی و بررسی اثر شرایط متفاوت عملیات از جمله دما و زمان بر ساختار نخ و فرش و بهینه کردن فاکورهای عملیات می باشد. جهت نیل به اهداف فوق نمونه های نخ تحت شرایط یکسان ریسندگی تولید شد. سپس به روشهای تر، خشک و حرارت خشک به همراه بخار تثبیت حرارتی نخها صورت پذیرفت. سپس نمونه فرش های مربوط به هر کدام از نخها بافته شد. پس از اندازه گیری خواص نخ و فرش، بهترین دمای تثبیت حرارتی در یکی از روشها (روش تر) انتخاب شد و در آن دما تثبیت در دو زمان مختلف صورت پذیرفت تا اثر زمان بعنوان پارامتر موثر دیگر بررسی گردد. نتایج نشان دادند، تثبیت حرارتی به هر دو روش تاثیر معناداری بر نمره نخ ندارد. اما سبب بهبود استحکام کششی، ازدیاد طول تا حد پارگی و بطور کلی خواص کشش و مقاومت سایشی نخ، حفظ ظاهر و خاصیت ارتجاعی فرش و کاهش پرزدهی آن می گردد. ضمنا فرش تثبیت نشده دارای حداکثر درصد تغییر ضخامت در برابر اعمال ضربات است. اما برگشت پذیری پس از اعمال ضربه آن تقریبا مناسب است. دمای 94 درجه سانتی گراد بهترین دمای تثبیت حرارتی به روش تر اعلام شد چون بهترین خواص کشش نخ و برگشت پذیری فرش تولید شده را به همراه داشت. پس از بررسی دو زمان مختلف تثبیت حرارتی تنها می توان گفت خواص کششی نخ تثبیت شده در زمان 120 ثانیه بهتر است اما از سوی دیگر خواص ارتجاعی نخ تثبیت شده در زمان 60 ثانیه مورد قبولتر است. از آنجا که سایر خصوصیات در نخ و فرش اختلاف معناداری ندارند و بدین علت که در اکثر کارخانجات مقدار تولید کارخانه بسیار با ارزش است، افزایش مدت زمان تثبیت حرارتی بهبود چندانی را به ارمغان نمی آورد پس تثبیت حرارتی به روش تر در دمای 94 درجه سانتی گراد و در زمان 60 ثانیه توصیه می گردد. در نخهای تثبیت شده در روش خشک می توان گفت همراه کردن آن با بخار بهبود مقاومت سایشی و تا حدودی خواص کشش نخ را در بر خواهد داشت. در این روش دمای 105 درجه سانتی گراد به همراه بخار 90 درجه سانتی گراد بدلیل خواص کششی و سایشی مناسب پیشنهاد می گردد.